Πατερικοί Λόγοι και Κείμενα
Πατερικοί Λόγοι και Κείμενα | Ιερός Ναός Άγιου Ανδρέα (agios-andreas-girokomio-athinon.gr)
1. «Όταν μας κατηγορούν, όταν μας συκοφαντούν, όταν μας πειράζουν, όταν μας ταπεινώνουν, όταν μας αδικούν, πρέπει κι εμείς να συγχωρούμε. Με οποία καρδιά, με οποία δύναμη, με οποία διάθεση προσφέρουμε τη συγχωρητικότητά μας, όχι εκατονταπλάσια, άλλα μυριοπλάσια θα είναι τα αντίστοιχα αγαθά, που θα λάβουμε από τον Θεό. Να ο δρόμος! Να, πως ακριβώς μπορούμε να σωθούμε! Να, η πύλη από την οποία θα εισέλθουμε στη Βασιλεία των ουρανών»!
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας
2. „Όπου κι αν βρεθεί ο άνθρωπος, να μην απελπίζεται… Να μην τα χάνει, να μην σαστίζει… Για τον άλφα η βήτα λόγο, ο Θεός σε δοκιμάζει… Μπορείς να κρατήσεις αυτή τη θλίψη; Μπορώ!!! Θα σου δώσει χάρισμα… Δεν μπορείς; και αυτό που σου έδωσα, θα το αφαιρέσω… Εγώ δεν θέλω δειλούς ανθρώπους… Δειλός άνθρωπος, δεν αξίζει τίποτες… Ενώ ο τολμηρός πάντα βγαίνει νικητής!!!
Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης
3. Ο Θεός απαντά με 3 τρόπους:
Λέει ναι... και δίνει αυτό που θες
Λέει όχι... και δίνει το καλύτερο.
Λέει περίμενε και σου δίνει το τέλειο.
Να το θυμάσαι!!!
Γέροντας Γαβριήλ Αγιορίτης
4. Παιδί να γίνεις, στην ψυχή, στο νου, στα μάτια, ακόμη κι αν βρεθείς σε τρίψηλα παλάτια!
Μακαριστός Γέροντας Παύλος Σιναΐτης Ι. Μ. Αγ. Αικατερίνης, Σινά.
5. Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ὑπάρχουν δυό σκάλες πού ἡ μιά ὁδηγεῖ στόν οὐρανό καί ἡ ἄλλη φέρνει κάτω στόν Ἅδη καί σύ βρίσκεσαι πάνω στή γῆ ἀνάμεσα στίς δυό σκάλες. Μή θελήσεις νά σκεφτεῖς καί νά πεῖς: «Πῶς μπορῶ μέ μιᾶς νά πετάξω ἀπό τή γῆ καί νά βρεθῶ στήν κορυφή τῆς σκάλας»; Δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει αὐτό, οὔτε ζητάει ἀπό σένα κάτι τέτοιο ὁ Θεός. Ἀλλά ἀγωνίσου γι’ αὐτή τουλάχιστον τή στιγμή νά μήν πάρεις τήν ἄλλη σκάλα πού πάει πρός τά κάτω. Νά μήν κάνεις κακό στόν πλησίον, νά μήν πληγώσεις, νά μήν καταλαλήσεις, νά μήν προσβάλεις, νά μήν ἐξουδενώσεις. Καί ἔτσι ἀρχίζεις καί νά εὐεργετεῖς λίγο τόν ἀδελφό σου, ἀνακουφίζοντάς τον μέ τόν καλό σου λόγο, πάσχοντας μαζί του καί δίνοντάς του κάτι ἄν χρειαστεῖ. Καί ἀνεβαίνοντας μ’ αὐτόν τόν τρόπο μιά-μιά βαθμίδα, φτάνεις, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, στήν κορυφή τῆς σκάλας. Γιατί βοηθώντας λίγο-λίγο τόν πλησίον, φτάνεις καί νά ἐπιθυμεῖς τόν συμφέρον τοῦ πλησίον, ὅπως ἀκριβῶς καί τό δικό σου, καί τήν ὠφέλειά του, ὅπως ἀκριβῶς τή δική σου. Καί αὐτό σημαίνει τό «νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὅπως τόν ἑαυτό σου». Ἄν ζητοῦμε κάτι θά τό βροῦμε, καί ἄν παρακαλοῦμε τό Θεό θά μᾶς φωτίσει. Γιατί λέει στό Εὐαγγέλιο: «Παρακαλέστε καί θά σᾶς δοθεῖ, ζητῆστε καί θά βρεῖτε, κτυπῆστε τήν πόρτα καί θά σᾶς ἀνοιχτεῖ» (Ματθ. 7, 7). «Παρακαλέστε» λέει γιά νά ἱκετεύουμε μέ τήν προσευχή. Τό «ζητῆστε» σημαίνει τό νά ἐρευνάει κανείς πῶς ἔρχεται κάθε συγκεκριμένη ἀρετή, ποιό εἶναι αὐτό πού τή φέρνει καί τί πρέπει νά κάνουμε γιά τήν ἀποκτήσουμε.
Αββας Δωρόθεος, έργα ασκητικά
6. Η θεία Χάρις είναι γλυκιά, ειρηνική, ταπεινή, ήσυχη, καθαρτική, φωτιστική, χαροποιός και δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι είναι η θεία Χάρις.
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
7. – Έχετε ένα πρόβλημα; “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
– Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας κ.ο.κ. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος σας λύσιν του αδιεξόδου όπου ευρίσκεστε. Το κομποσκοινάκι λοιπόν “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου. Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου. ‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.
Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα”.
Όσιος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
8. Εσύ που είσαι στο Μοναστήρι, όταν πλησιάσεις τον αδελφό σου, εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου, εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου...ό,τι θα του πεις, ό,τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μία ανάσα.
Να τον κάνεις να πει, ανακουφίσθηκα, χάρηκα! Να κάνετε του άλλους να καμαρώνουν, να σας αγαπούν να χοροπηδούν από την χαρά τους, όταν σας συναντούν.
Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγκί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.
Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ. Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.
Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο.
Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
9. «Ο Θεός ας πλημμυρίσει την καρδιά σας με την καλοσύνη Του και την πολλή Του αγάπη, μέχρι να παλαβώσετε, για να φύγει ο νους σας πια από την γη και να βρίσκεται από τώρα κοντά Του στον Ουρανό. Να τρελαθείτε από την θεία τρέλα της αγάπης του Θεού! Να κάψει ό Θεός με την αγάπη Του τις καρδιές σας!».
Άγιος Παΐσιος
10. Είσαι πλούσιος αν χαρίζεις αυτά τα δέκα πράγματα:
1. Στους εχθρούς σου: Συγχώρηση.
2. Στους φίλους σου: Την καρδιά σου.
3. Στα παιδιά σου: Παράδειγμα.
4. Στους αντιφρονούντες: Ανοχή.
5. Στον πατέρα σου: Υπακοή.
6. Στην μητέρα σου: Τρυφεράδα.
7. Στον εαυτό σου: Αυτοσεβασμό.
8. Στους γειτόνους σου: Καλούς τρόπους.
9. Στους παραπαίοντες: Κατανόηση.
10. Σε όλους: Αγάπη.
11. Από τις 24 ώρες, διάθεσε τρία μόνο τέταρτα της ώρας:
Ένα τέταρτο, να σου μιλάει ο Θεός μέσα από την αγία Γραφή.
Δεύτερο τέταρτο, να μιλάς εσύ στο Θεό μέσα από την Προσευχή.
Τρίτο τέταρτο, να μιλάς στους άλλους για το Θεό μέσα από το χρέος της Αγάπης.
Φτάνουν αυτά τα τρία τέταρτα του χρόνου για να κερδίσεις την αιωνιότητα.
Η υπομονή είναι η ηθική δύναμη που κατευνάζει τα θλιβερά συναισθήματα, τα οποία αναπτύσσονται στην καρδιά του ανθρώπου και καταπραΰνει τους πόνους που προκαλούν τα βάσανα.
Η υπομονή είναι αρετή, αφού υπάρχει ως καρπός της ελπίδας προς τον Θεό. Η θλίψη οδηγεί στην υπομονή, η υπομονή στον δοκιμασμένο χαρακτήρα, ο δε δοκιμασμένος χαρακτήρας στην ελπίδα. Κι η ελπίδα τελικά δεν απογοητεύει. Η υπομονή είναι η πρώτη των αρετών, διότι μ’ αυτή επιβραβεύεται η σωτηρία. «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Μτ. ι΄ 22). Στην υπομονή βρίσκεται η σωτηρία των ψυχών.
Ο Χρυσόστομος λέει τα εξής για την υπομονή: «Η υπομονή είναι η ρίζα όλων των αγαθών, μητέρα της ευσέβειας, κλάδος της ευφροσύνης, καρπός αμάραντος, πύργος ακαταμάχητος, λιμάνι που δεν ταράζεται από τις τρικυμίες». Και αμέσως: «Τίποτα δεν είναι ισάξιο της υπομονής, αλλά αυτή υπάρχει βασίλισσα των αρετών, θεμέλιο των κατορθωμάτων, λιμάνι ακύμαντο, ειρήνη μέσα στον πόλεμο, γαλήνη στον κλυδωνισμό, ασφάλεια στις εχθρικές επιβουλές. Αυτόν που την κατέκτησε, τον έκανε στερεότερο και από το διαμάντι. Αυτή ούτε όπλα επιθετικά, ούτε παραταγμένα στρατόπεδα, ούτε μηχανές που κινούνται εναντίον της, ούτε τόξα, ούτε δόρατα, ούτε αυτό το στρατόπεδο των δαιμόνων, ούτε οι φοβερές φάλαγγες των εχθρικών δυνάμεων, ούτε αυτός ο Διάβολος με όλη του την παραταγμένη στρατιά και δολιότητα, μπορούν να παραβλάψουν». Και αμέσως: «Βασίλισσα των αγαθών είναι η υπομονή και κορωνίδα των στεφάνων».
Ο δε Κύριλλος της Αλεξανδρείας προσθέτει: «Η υπομονή είναι πρόξενος και προάγγελος κάθε αγαθού σε μας· ο δρόμος για την προκοπή· τροφός της ελπίδας στον αιώνα τον μέλλοντα».
Η υπομονή διδάσκει να υπομένουμε με γενναιότητα τα παθήματα· αποβαίνει γύμνασμα φιλοσοφίας και διδάσκαλος της αρετής.
Το όνομα της υπομονής είναι όνομα πολλών ιδρώτων και πολλής καρτερίας.
Απόσπασμα από το βιβλίο: « Το γνώθι σαυτόν – κείμενα αυτογνωσίας» –
Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, Εκδόσεις Άθως, Σεπτέμβριος 2014, σελ. 115-116
13. - «Μέχρι να πεθάνεις, θα προσεύχεσαι και θα λες «Κύριε Ιησού Χριστέ, δώρησέ μου πραότητα, ταπείνωση και απλότητα». «Μέχρι να πεθάνεις», του έλεγε...
- Εγώ είμαι νέος. Εγκράτεια;
- Και του λέει: «Αυτά τα τρία, που είπα θα ζητάς. Τα άλλα είναι πιο εύκολα. Πραότητα, ταπείνωση, απλότητα».
Από το βιβλίο «π. Ευμενιος ο κρυφός άγιος της εποχής μας» σελ 294
14. Μη λέτε πολλά… κρατήστε τη γλώσσα.
Αγαπήστε τη σιωπή.
Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλήτε.
Τόσο είναι όμορφη η σιωπή.
Να είσαι αφοσιωμένη εις την δουλειά σου εις το Γραφείο, και μη μιλάς ή προσέχεις τους άνδρες. Κάνε, πώς δεν μπορείς να γράφεις και συγχρόνως να ακούς ή μιλάς και σε κείνους, διά να μη σε παρεξηγούν. Στο δρόμο, όταν περπατάς και δεν θέλεις να ομιλείς, αλλά θέλεις να αποφεύγεις, αν θα σου πει ένας «καλημέρα, τι κάνεις;» Να απάντησης: Καλά ευχαριστώ. Μη πεις «εσύ τι κάνεις;». Να καταλάβει δηλ. ότι δεν θέλεις να μιλήσεις περισσότερο και τότε, αναγκαστικά δεν θα μιλήσει και εκείνος περισσότερο. Μόνον όταν σε ρωτούν να απαντάς, αλλιώς μη μιλάς. Η σιωπή είναι σπουδαίο πράγμα, κερδίζεις πολλά. Προσπάθησε, όμορφα είναι.
Όσιος Γέρων Ιερώνυμος Ησυχαστής της Αιγίνης
15. –Γέροντα, κάντε, σας παρακαλώ, πάρα πολλή προσευχή για το παιδί μου. Είναι πολύ σκληρό για εμάς, διότι, ενώ τον παιδαγωγούμε και τον νουθετούμε χριστιανικά, δυστυχώς δεν γίνεται «καλό» παιδί.
Ο Γέροντας, τότε, της είπε:
–Άκουσε να σου πω· έχεις μεγάλη ευθύνη για το παιδί σου και να ξέρεις ότι ο Θεός θα σου ζητήσει στην άλλη ζωή ή το παιδί σου σωσμένο ή πληγές στα γόνατά σου. Θα προσπαθείς μεν με τις νουθεσίες και τις συμβουλές να βοηθήσεις το παιδί σου. Αν, όμως, δεν τα καταφέρνεις, θα γονατίζεις και θα προσεύχεσαι τόσο πολύ, που θα δημιουργηθούν πληγές στα γόνατά σου. Μόνο τότε θα μπορείς να πεις: «Χριστέ μου! Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά δεν μπόρεσα να σώσω το παιδί μου!».
Έλεγε: «Όταν προσεύχομαι για τους αδελφούς μου, δίνω κάτι από τον εαυτό μου, η καρδιά μου ματώνει! Προσευχή που δεν έχει πόνο και δάκρυ δεν είναι προσευχή!»
«Να διαβάζετε το Ευαγγέλιο, το Ψαλτήριο, τους “Ασκητικούς Λόγους” του αββά Ισαάκ του Σύρου».
«Όταν, διαβάζοντας, σου έρθει κατάνυξη, άφησε για λίγο το βιβλίο και κλάψε. Ζήσε την κατάνυξη· χαιρέτισε τη Χάρη!».
16. Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής.
Να, και ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε όχι σε ναό όρθιος ή γονατιστός, αλλά μέσα σε φυλακή πεσμένος ανάσκελα, καθώς τα πόδια του ήταν σφιγμένα στην ξυλοπέδη.
Επειδή, όμως, προσευχήθηκε με θέρμη, αν και πεσμένος, και τη φυλακή έσεισε και τα θεμέλια σάλεψε και το δεσμοφύλακα τράβηξε στην αληθινή πίστη μαζί με όλη την οικογένειά του (Πράξ. 16, στιχ. 25-35).
Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατο του. Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση (Δ΄ Βασ. 20, στιχ. 1-6).
Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών (Λουκ. 23, στιχ. 42-43).
Και ο Ιερεμίας μέσα στο λάκκο με τη λάσπη (Ιερ. 45, στιχ. 6) και ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο με τα θηρία (Δαν. 6, στιχ. 16) και ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους (Ιων. 2, στιχ. 1-2), όταν προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν τις συμφορές, που τους είχαν βρει, και βοηθήθηκαν από το Θεό.
„Και τί θα λέω, όταν προσεύχομαι;“, θα με ρωτήσεις. Θα λες ό,τι και η Χαναναία του Ευαγγελίου. «Ελέησέ με, Κύριε!», παρακαλούσε εκείνη. «Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο» (Ματθ. 15, στιχ. 22). «Ελέησέ με, Κύριε!», θα παρακαλάς κι εσύ. «Η ψυχή μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Γιατί η αμαρτία είναι μεγάλος δαίμονας. Ο δαιμονισμένος ελεείται, ενώ ο αμαρτωλός αποδοκιμάζεται.
„Ελέησέ με!“. Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρωπίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά. Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!».
Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε. Δεν απαιτείται τόσο ο τόπος, όσο ο τρόπος προσευχής. Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι.
Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι ναός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
17. Πως διακρίνονται τα τέκνα του Θεού από τα τέκνα του διαβόλου
«Εν τούτω φανερά εστι τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου∙ πας ο μη ποιών δικαιοσύνην ουκ έστιν εκ του Θεού και ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού (Α’ Ιωάν. 3,10).»
Από το δίκαιο και την αγάπη διακρίνονται τα τέκνα του Θεού σ’ αυτόν τον κόσμο από τα τέκνα του διαβόλου. Ενώ τα τέκνα του διαβόλου διακρίνονται από την αδικία και τομίσος, από την αμαρτία και την ανομία.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν στον κόσμο δύο οικογένειες: του Θεού και του διαβόλου. Κάθε άνθρωπος ανήκει σε μία απ’ αυτές. Εάν είναι φιλοδίκαιος, ανήκει στου Θεού. Εάν είναι φιλάμαρτος – στου διαβόλου.
«Ουκ έστιν εκ του Θεού» όχι μόνο όποιος πράττει αδικία, αλλά και «πας ο μη ποιών δικαιοσύνην»∙ «ουκ έστιν εκ του Θεού» όχι μόνο όποιος μισεί τον αδελφό του, αλλά και «ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού».
Είναι το αλάνθαστο ευαγγελικό θεανθρώπινο μέτρο που σωστά δείχνει σε ποια από τις δύο οικογένειες ανήκει κάθε άνθρωπος: στου Θεού ή στου διαβόλου. Το δίκαιο και η αγάπη: το δίκαιο ως σύνολο όλων των ευαγγελικών αρετών, η αγάπη ως θεϊκή δύναμη που τις πραγματώνει,είναι το σημάδι των παιδιών του Θεού, των υιών του Θεού σ’ αυτόν τον κόσμο.
Γι’ αυτά και δι’ αυτών εκείνοι ζουν και λόγω αυτών πεθαίνουν. Το ανθρώπινο ον μπαίνει στην οικογένεια του Θεού, στη βασιλεία του Θεού, μόνο εάν η δικαιοσύνη του είναι «πλείον των γραμματέων και Φαρισαίων» (Ματθ. Ε΄, 20), δηλαδή εάν είναι θεϊκή, θεανθρώπινη, καιόχι ανθρώπινη, ουμανιστική, ανθρωποπρεπής.
π. Ιουστίνου Πόποβιτς, Ερμηνεία των Επιστολών
του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Eκδόσεις εν Πλώ
18. Καθημερινοί Κανόνες – Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής
1. Να είσαι δίκαιος και αμερόληπτος σε όλους μέχρι και για μικροπράγματα.
2. Ποτέ για κανένα να μην ξεγελάς ούτε καν για αστείο.
3. Να είσαι ανιδιοτελής ακόμα και για μικροπράγματα.
4. Να ψάχνεις την ευκαιρία, όπου είναι δυνατό, για να είσαι σε κάποιον χρήσιμος.
5. Σε όλα τα δυσάρεστα, να κρίνεις αυστηρότερα απ’ όλους τον εαυτό σου και να είσαι συγκαταβατικός με τους άλλους.
6. Ποτέ και με κανέναν να μην αστειεύεσαι και να μην τον κοροϊδεύεις.
7. Ποτέ να μη λες τίποτε καλό για τον εαυτό σου και να λησμονείς τον εαυτό σου για τους άλλους.
8. Περισσότερο να σιωπάς, παρά να μιλάς, να ακούς του άλλους και όσο είναι δυνατόν να αποφεύγεις τις φιλονεικίες.
9. Πάντοτε να προσπαθείς να μην είσαι αργός.
10.Να μην οργίζεσαι και, αν αισθανθείς ότι ο θυμός τόσο πολύ σε κατέλαβε, ώστε με δυσκολία να κυριαρχείς πάνω στον εαυτό σου, τότε αμέσως σιώπησε και, αν είναι δυνατόν, φύγε.
Από το βιβλίο: «ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ» - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
π. Ευμένιος : Με την αγάπη πετά ο άνθρωπος. Είναι μέσα του ο Θεός. Όταν αγαπά ο άνθρωπος, ο Θεός μπαίνει μέσα στην καρδιά μας και φεύγει ο διάβολος. Γιατί ο διάβολος, όπου είναι η αγάπη, δεν κάθεται. Επειδή αυτός έχει μίσος, κακία, είναι πατήρ του ψεύδους. Δεν θέλει κανένα καλό. Όπου υπάρχει η αγάπη, ο διάβολος φεύγει. Το βάζει στα πόδια, δεν μπορεί να σταματήσει. „Όπου είναι δύο ή τρεις λέει: “συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί εν τω μέσω αυτών είμαι κι εγώ”.
-Αφού είναι εκεί ο Θεός, εκεί όπου υπάρχει η αγάπη, ο διάβολος πώς θα πατήσει; Πώς να μάθει τώρα ο κόσμος να αγαπά;
π. Ευμένιος: Τζάμπα είναι η αγάπη. Ούτε πληρώνουμε, ούτε να πάμε ταξίδι να την βρούμε, ούτε να κόψουμε εισιτήριο χρειάζεται. Η αγάπη είναι τζάμπα. Όπου να πάμε, ο Θεός είναι εκεί. Η αγάπη είναι δωρεά. Όποιος αγαπά τον Θεό διψά αχόρταγα να ομιλεί με Αυτόν. Δεν αγαπά τίποτε άλλο. Αυτός που αγαπά Τον Θεό, αγαπά και ό,τι είναι του Θεού. Τα δημιουργήματα του Θεού αγαπά και όλα αυτά, που αγαπά ο Θεός.
Γέροντος, Αρχιμανδρίτη, π. Ευμένιου Σαριδάκη (1931-1999).
20. Άκουσε κυρία Μελετία
Εμάς μας στηρίζει τέκνον μου, μας στηρίζει η προσευχή τέκνον μου… και η νηστεία και… και η ταπείνωση και η Θεία Κοινωνία.
Ρώτησαν λέει τον Ποιμένα λέει τον Επίσκοπο……τον Πατριάρχη της Ρωσίας. Δεν μου λες λέει Δέσποτά μου λέει… δύο δημοσιογράφοι, Δέσποτά μου λέει, δεν μου λέτε……τι σας στηρίζει εσάς; Τους Παπάδες λέει και τους……Χριστιανούς; Λέει, η Θεία… Η Θεία Μετάληψη. Η Θεία Κοινωνία.
Το ακούτε παιδιά μου!
Και ο Διάβολος ξέρεις τι λέει;
Ότι… Δεν φοβάμαι τίποτε!
Την ταπείνωση βέβαια την φοβάται…την νηστεία δεν την φοβάται! την αϋπνία και τίποτε δεν φοβάται ο Διάβολος.
Αλλά εμείς παιδιά μου καλά πρέπει να τα κάνουμε αρκετά αυτά γιατί αν μας βρει και… απροετοίμαστους…. ε…μπορεί να μας μπει μέσα μας.
Λοιπόν……είπε ο Διάβολος, δεν φοβάμαι τίποτε λέει, αυτό που τρώνε οι Παπάδες την Κυριακή στην Εκκλησία!
Την Θεία Κοινωνία τέκνον μου!
Ακούτε τι είπε ο Σατανάς;
Δεν τα λέω εγώ με συγχωρείται εγώ είμαι αγράμματος δεν ξέρω γράμματα…
Aλλά με συγχωρείται, τα λένε, με συγχωρείται, ε, τα λένε άνθρωποι και μορφωμένοι, αλλά τα λέει και ο ίδιος ο Θεός, αλλά τα λένε με συγχωρείται, και οι δαιμονισμένοι.
Δεν φοβάται τίποτε βρε Ιάκωβε. Αυτό που τρώτε βρε στην Εκκλησία Ιάκωβε!
Κάθε Κυριακή που τρώνε στην Εκκλησία. Τι τρώνε;
Την Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού!
Γι’ αυτό λέει και «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα… έχει Ζωήν Αιώνιον».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
21. «Μην ακούσεις ποτέ τι λέει ο κόσμος. Μπαίνουν πειρασμοί. Άνθρωποι είμεθα.
Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια, πανουργίες, παγίδες. Όλα να αντιμετωπίζονται μέσα στον γάμο με αγάπη, πραότητα, υπομονή. Πίστη στον Θεό και προσευχή και όλα θα πηγαίνουν κατά Θεόν. Μεταξύ σας (με τον σύζυγο) να υπάρχει κλίμα απόλυτης εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας.
Μην αφήνεις κάτι μέσα σου, γιατί αυτό μετά θα σε πνίξει. Μην αφήνεις τους λογισμούς να εμφωλεύουν μέσα σου, είναι όφεις.
Η αγάπη όλα τα σκεπάζει. Με προσοχή, διάκριση, λεπτότητα και απέναντι στον κόσμο και μεταξύ σας. Αν έχετε κάτι μεταξύ σας, μην το λέτε σε τρίτους.
Η προσοχή και η προσευχή όλα τα διορθώνουν, όλα τα κάνουν καλά. Να ζούμε με σωφροσύνη, νηστείες, αποχή σαρκικών επιθυμιών».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
22. Ο ταπεινός ασχολείται με τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος ασχολείται με τους άλλους.
Ο ταπεινός γνωρίζει τον εαυτόν του. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει τον εαυτόν του.
Ο ταπεινός δέχεται με υπομονή ό,τι δεν μπορεί ν’ αλλάξει και περιμένει. Ο υπερήφανος θέλει να γίνονται όλα όπως τα θέλει και όταν τα θέλει.
Ο ταπεινός αναπαύεται και αναπαύει. Ο υπερήφανος αναστατώνεται και αναστατώνει.
Ο ταπεινός παίρνει όλα τα σφάλματα πάνω του. Ο υπερήφανος τα μεταβιβάζει στους άλλους.
Ο ταπεινός δοξάζει και ευγνωμονεί το Θεό για όλα! Ο υπερήφανος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος και όλα τον ενοχλούν…
Ο ταπεινός θα υψωθεί από τον Θεό. Ο υπερήφανος θα ταπεινωθεί από τον Θεό.
Αν αγαπήσεις την ταπεινοφροσύνη, θα γίνεις μερίδα του Χριστού. Αν αγαπήσεις την υπερηφάνεια, θα γίνεις μερίδα των δαιμόνων.
Η ταπείνωση κάνει τον άνθρωπο θεό. Η υπερηφάνεια έκανε τους αγγέλους δαίμονες.
Η ταπείνωση θα σου ανοίξει τις πόρτες του Ουρανού, ενώ η υπερηφάνεια θα τις κλείσει.
Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης
23. - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ;
Έτσι ρώτησε ένα παιδάκι τον μακαριστό Σιατίστης Παύλο.
Του απάντησε ο Αρχιερέας :
-Πες ότι κάποιος άνθρωπος λέει καλά λόγια για σένα σε όλους, σε αγαπάει πραγματικά, ενώ εσύ δεν τον θέλεις και μιλάς συνεχώς εναντίον του παντού. Μαθαίνεις από άλλους, αλλά και από τον ίδιο ότι επιθυμεί πολύ να σε επισκεφτεί στο σπίτι σου. Πώς αισθάνεσαι;
- Δεν έχω μούτρα να τον δω Πάτερ.
-Αυτό είναι η Κόλαση παιδί μου.
(π Ἐφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου