Γ Υ Ν Α Ι Κ Α Ε Γ Ω

 Γ Υ Ν Α Ι Κ Α   Ε Γ Ω

Λίγα λόγια για τον τίτλο, αλλά και το περιεχόμενο του κεφαλαίου αυτού.

Η επικεφαλίδα είναι παρμένη από την ομώνυμη σελίδα του διαδικτύου, που ασχολείται με θέματα, που αφορούν ως επί το πλείστων για την γυναίκα. Έτσι θεώρησα, πως θα ήταν πρέπων, να μεταφέρω κάποια άρθρα, που έχουν ανέβει στην συγκεκριμένη σελίδα. (https://www.facebook.com/Gunaikaego)

 

1. Πέθανε ένας άνθρωπος.

Κάποια στιγμή είδε τον Θεό να έρχεται πιο κοντά κουβαλώντας μαζί του μια βαλίτσα.

Και ο Θεός είπε:

Γιε μου ήρθε η ώρα να φύγης.

Ο έκπληκτος άνδρας ρώτησε:

Τόσο νωρίς; Είχα τόσα πολλά σχέδια...

Λυπάμαι, αλλά η αναχώρησή σου έφτασε.

Τι κουβαλάς στη βαλίτσα σου; Ρώτησε ο άνθρωπος.

Και ο Θεός απάντησε:

- Αυτό που σου ανήκει.

Τι μου ανήκει; Κουβαλάς τα πράγματα μου, τα ρούχα μου, τα λεφτά μου;

Ο Θεός απάντησε:

- Αυτά τα πράγματα δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν του κόσμου.

Φέρνεις τις αναμνήσεις μου;

- Αυτά που ποτέ δεν ανήκαν σε σένα, ήταν από τον καιρό.

Φέρνεις τα ταλέντα μου;

- Αυτά δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν περιστάσεις.

Φέρνεις τους φίλους μου, τα μέλη της οικογένειας;

- Λυπάμαι που δεν σου ανήκαν ποτέ, ήταν από τον δρόμο.

Θα φέρεις τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου;

- Ποτέ δεν ανήκαν σε σένα, ήταν από την καρδιά σου.

Κουβαλάς το σώμα μου;

- Ποτέ δεν ανήκε σε σένα, το σώμα ήταν σκόνη.

Λοιπόν κουβαλάς την ψυχή μου;

Όχι, η ψυχή είναι δική μου.

Έτσι ο φοβισμένος άνδρας πέταξε έξω τη βαλίτσα που ο Θεός κουβαλούσε μαζί του και ανοίγοντας τον εαυτό του είδε ότι ήταν άδεια.

Με ένα δάκρυ να πέφτει από τα μάτια του, ο άνδρας είπε:

Δεν είχα ποτέ τίποτα;

- Έτσι είναι, κάθε στιγμή που έζησες ήταν μόνο δική σου.

Η ζωή είναι μόνο μια στιγμή. Μια στιγμή μόνο δική σου.

Γι’ αυτό όταν έχεις χρόνο, αξιοποίησε την πλήρως.

Αυτό το τίποτα που σου ανήκε δεν μπορεί να σε κρατήσει πίσω.

Ζήσε τώρα, ζήσε τη ζωή σου και μην ξεχνάς να είσαι ευτυχισμένος, είναι το μόνο πράγμα που αξίζει πραγματικά.

Υλικά πράγματα και ότι άλλο πάλεψες για να μείνεις εδώ.

Να εκτιμάς εκείνους που σε εκτιμούν, μην χάνεις χρόνο με εκείνους που δεν έχουν χρόνο για σένα.

 

2. ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ: «ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ»

Ήθελα να σε προστατέψω, να μην πάθεις ότι εγώ.

Ήθελα να σου δώσω ότι δεν έδωσαν σε μένα.

Ήθελα να έχεις την αγάπη, που εγώ ποτέ δεν ένιωσα.

Ήθελα να σου δείξω, τον κόσμο που δεν γνώρισα.

Ήθελα να μπορέσεις να δεις έναν κόσμο διαφορετικό.

Ήθελα να νιώσεις πράγματα που άλλοι δεν μπορούν να νιώσουν.

Ήθελα να κάνεις όνειρα που δε θα γκρεμιστούν στο μέλλον.

Ήθελα να ζήσεις στιγμές αξέχαστες που θα τις θυμάσαι μια ζωή.

Ήθελα να είχα κάθε κομμάτι της καρδιάς σου για να μην μπορέσεις να πληγωθείς.

Ήθελα να φέρω ευτυχία στη ζωή σου ώστε να μη νιώσεις ποτέ σου πόνο.

Ήθελα να σου δώσω πολλά χωρίς να πάρω κάτι πίσω, γιατί ήθελα να είμαι ο άγγελος της ψυχής σου.

Αυτή που θα σε ψάχνει μέσα στη νύχτα και θα σου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο σαν ψιθυρίζει στο αυτί σου «σ' αγαπώ».

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ…

 

3. Ένας άνδρας με τη σύζυγό του είχαν έναν ευτυχισμένο γάμο για πάνω από πενήντα χρόνια. Έζησαν μαζί χαρούμενες αλλά και δυσάρεστες στιγμές, ήξεραν τα πάντα ο ένας για τον άλλον. Τα πάντα, εκτός από ένα πράγμα…

Όταν παντρεύτηκαν η σύζυγος ζήτησε από τον άντρα της, να μην ανοίξει ποτέ το κουτί παπουτσιών που είχε τοποθετήσει στο πάνω ράφι της ντουλάπας.

Ο άντρας σεβάστηκε την επιθυμία της και όσο και τον έτρωγε η περιέργεια, ποτέ δεν το άνοιξε αλλά ούτε και την ρώτησε ποτέ για το περιεχόμενο του.

Μια μέρα, όταν η ηλικιωμένη πια γυναίκα αρρώστησε και ένιωσε ότι δεν είχε πολύ χρόνο ακόμη να ζήσει μαζί με τον αγαπημένο της, κάλεσε το σύζυγό της κοντά της στο κρεβάτι του νοσοκομείου και του είπε ότι ήρθε η ώρα να ανοίξει εκείνο το ξεχασμένο κουτί παπουτσιών πάνω στη ντουλάπα.

Ο ηλικιωμένος άντρας πήγε στο σπίτι, πήρε το κουτί και το άνοιξε. Μέσα, υπήρχαν δύο πλεκτές κούκλες αλλά και χρήματα.

Τα μέτρησε και με έκπληξη ανακάλυψε ότι ήταν 95.000 δολάρια!

Αλλά γιατί; Πώς; Ο άντρας ένιωθε ανήμπορος να εξηγήσει το περιεχόμενο του κουτιού!

Πήγε στο νοσοκομείο, βρήκε την γυναίκα του και της ζήτησε να του εξηγήσει που βρήκε τα χρήματα.

Εκείνη του είπε:

«Πριν παντρευτούμε ζήτησα από την γιαγιά μου να μου πει το μυστικό για έναν ευτυχισμένο γάμο. Εκείνη μου είπε ότι το μυστικό είναι να μην θυμώνω ποτέ μαζί σου. Να μην τσακωνόμαστε. Μου είπε ακόμη ότι αν ποτέ εκνευριστώ με αυτά που θα μου πεις ή θα κάνεις, να μείνω ήρεμη και να πλέξω μια κούκλα.»

Ο ηλικιωμένος άντρας συγκινήθηκε με την πράξη της.

«Υπήρχαν όμως μόνο δύο κούκλες στο κουτί των παπουτσιών. Αυτό σημαίνει ότι για πενήντα ολόκληρα χρόνια μόνο δυο φορές εκνευρίστηκες μαζί μου!» της είπε χαρούμενος και έσκυψε να της δώσει ένα φιλί.

«Αλλά τα χρήματα που βρέθηκαν;» ρώτησε στη συνέχεια με απορία.

«Ω, αυτά;» είπε εκείνη χαμογελώντας «αυτά είναι τα χρήματα που κέρδισα όταν πούλησα τις υπόλοιπες κούκλες»

 

4.Ένα ποίημα σπαραγμού για κάθε ΄΄αιώνια΄΄ ΜΑΝΑ!

ΑΧ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΄΄ΝΑΝΑ΄΄

Τι να λέμε τώρα!

Όταν μου ζητούσες παρέα να πιούμε έναν ΄΄ρημάδι΄΄ καφέ μαζί, σου έλεγα: «έχω τις φίλες μου΄΄..δεν μπορώ! Τι θα πούνε;;»

Όταν μου ζητούσες να βγούμε έστω για ένα γλυκό ή έναν σινεμά....σου απάνταγα:

«Θα βγω με τις φίλες μου».

Αργότερα όταν έτρωγες ΄΄αρμυρά ΄΄από τα δάκρυα σου φαγητά σου έλεγα : «Έτσι γίνεται.... Έχω την δική μου πια οικογένεια...τι να σου κάνω!»

Κι όταν καμμιά φορά μου ζήταγες δειλά λίγο κραγιόν ή λίγο μανό, σου θύμωνα..

«Δεν είναι αυτά για την ηλικία σου!»

Μετά...μετά δεν ξαναζήτησες ΤΙΠΟΤΑ. Ακόμα και τα έξοδα γι αυτό το ΤΙΠΟΤΑ..τα είχες φυλαγμένα. Κανένα βάρος σε κανέναν.

Τώρα είμαι .όπως εσύ κάποτε! Όλα είναι για τις ΄΄φίλες΄΄ και εγώ; Τίποτα. Τι να σου πω πια; Και που; Σε μια φωτογραφία στο σαλόνι; Ή σε μια ταφόπλακα που γράφει τ΄' όνομά σου;;;

Αχ!!!!!Μάνα μου! Είναι λές αργά;;

Άννα Μοροζίνη

΄΄ΝΑΝΑ΄΄

 

5. «Οι πιο κουρασμένοι άνθρωποι»

Οι πιο κουρασμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που κρατούν ισορροπίες.

Αυτοί που παλεύουν να μην ξεφύγει μια κατάσταση.

Αυτοί που προσπαθούν να μην πληγωθεί κανένας.

Αυτοί που σκέφτονται δυο και τρεις φορές για όλους και καταπίνουν χίλια δυο για το κοινό καλό.

Αυτοί που πονάν αλλά δεν το δείχνουνε, αυτοί που κουράζονται αλλά συνεχίζουν και παλεύουν.

Αυτοί που τους προσβάλλεις, αλλά δεν ανταποδίδουν…

Τους ανθρώπους που κρατούν ισορροπίες, κανείς δεν τους εκτιμά. Όλοι, τους θεωρούνε δεδομένους.

Άνοιξε τα μάτια σου…

Ξύπνα.

Τους ανθρώπους που κρατούν ισορροπίες, φρόντισε από σήμερα, να τους προσέχεις πιο πολύ.

Τους ανθρώπους που κρατούν ισορροπίες, φρόντισε από σήμερα, να τους αγαπάς λίγο παραπάνω.

Πηγή : Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

 

6. Να κάνεις παρέα με τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω από σένα. Αυτό που θέλεις. Μην τους φοβάσαι. Μην τους ζηλεύεις. Αυτοί θα σε πάνε παραπάνω. Γίνεσαι αυτός που κάνεις παρέα. Βάλε τον πήχη ψηλά. Να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου. Να πίνεις μπόλικο νερό.

Και να αναπνέεις βαθιά. Να φουσκώνει η κοιλιά σου όταν το κάνεις. Κι ας μην είναι της μόδας. Να βλέπεις λιγότερο τηλεόραση. Μια ώρα να κόψεις τη μέρα έχεις γλιτώσει 360 ώρες, δηλαδή 9 εργάσιμες εβδομάδες. Όταν οι άλλοι θα έχουν 12 μήνες εσύ θα έχεις 14.

Να μην πιστεύεις στην τύχη. Εσύ τη φτιάχνεις. Χώνεψέ το και θα αλλάξει όλη σου η ζωή. Να τη ζεις τη ζωή. Όταν γελάς να γελάς. Όταν κλαις να κλαις, όταν πονάς να πονάς. Δεν είσαι από πορσελάνη. Δεν θα σπάσεις. Οι πορσελάνες είναι για τη βιτρίνα. Να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου. Μην το φοβάσαι. Δεν είναι μοναξιά.

 «Το Δώρο», Ξενάκης.

 

7.  Μια Ηλικιωμένη Κάθεται Σε Ένα Καφέ...

Η σερβιτόρα φέρνει το μενού στο τραπέζι και ζητάει την παραγγελία.

Η Ηλικιωμένη απαντά:

"Πόσο κάνει ένα κομμάτι τούρτα; "

Η σερβιτόρα απαντά:

"3 ευρώ"

Η ηλικιωμένη γυναίκα παίρνει μερικά κέρματα από την τσέπη της, αρχίζει να μετράει αργά και μετά ξαναρωτά:

"... και πόσο κοστίζει το μικρότερο; "

Η σερβιτόρα γίνεται λίγο νευρική καθώς είχε πολλά τραπέζια να σερβίρει. Εκείνη απάντησε:

"2 ευρώ"

«Εντάξει, τότε ευχαρίστως θα πάρω το μικρότερο», απάντησε η ηλικιωμένη κυρία.

Η σερβιτόρα πήρε την τούρτα και αμέσως έβαλε τον λογαριασμό στο τραπέζι σκεπτόμενη, "τι χάλια, να τελειώσει την τούρτα και να φύγει αμέσως... "

Η Ηλικιωμένη, τρώγοντας πολύ αργά και χαρούμενα την τούρτα, σηκώθηκε αργά, έβαλε τα χρήματα στο τραπέζι και έφυγε.

Όταν η σερβιτόρα πήγε να καθαρίσει το τραπέζι, κατάλαβε ότι η ηλικιωμένη της είχε αφήσει 1 ευρώ φιλοδώρημα. Η συγκίνηση και η έκπληξη την έκαναν να δακρύσει.

Γρήγορα στράφηκε προς την ηλικιωμένη γυναίκα για να την ευχαριστήσει. Ήταν πολύ αργά, είχε φύγει και δεν ήταν πλέον ορατή στα μάτια της.

Ένιωθε ένοχη που έκρινε εκείνη τη γριά. Η γριά είχε μόνο 3 ευρώ και μόλις είχε πάρει ένα μικρό κομμάτι τούρτα με 2 ευρώ για να της αφήσει φιλοδώρημα.

ΗΘΙΚΗ: Αυτή η συγκινητική ιστορία δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα. Γιατί πριν κρίνεις κάποιον θα πρέπει να κοιτάξεις μέσα στους τοίχους του, να γνωρίζεις τους φόβους και τις ανησυχίες του. Τότε θα δείτε πόσο εύθραυστος είναι ο άνθρωπος πίσω από τη μάσκα της εμφάνισης.

Μεγάλο μάθημα ζωής