ΕΚΦΡΑΣΗ ΨΥΧΗΣ
Καθώς περιπλανιόμουν στο διαδίκτυο έπεσα τυχαία στην ομάδα με τίτλο «ΕΚΦΡΑΣΗ ΨΥΧΗΣ», μου άρεσε διότι σε ταξιδεύει μέσα στα όμορφα μονοπάτια της ζωής. Το ταξίδι αυτό το αγκαλιάζουν και το αγκαλιάζουν πολλοί φίλοι της σελίδας και μοιράζονται μεταξύ τους την ποίηση, την λογοτεχνία και γενικά μοιράζονται κείμενα καρδιάς. Θέλησα λοιπόν αυτά τα κείμενα να σας τα μεταφέρω και να τα μοιραστώ μαζί σας.
1. «Γιατί είμαι τόσο φτωχός;»
Ο σοφός του απάντησε: «Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.»
Ο φτωχός είπε: «Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.»
Ο σοφός απάντησε: «Και όμως έχεις κάτι να δώσεις ....
- Με το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις, στους άλλους, ένα χαμόγελο.
- Με το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.
- Με την καρδιά, μπορείς να δώσεις αγάπη στους άλλους.
- Με τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις τους άλλους με καλοσύνη.
- Με το σώμα, μπορείς, να το χρησιμοποιήσεις, για να βοηθήσεις τους άλλους.
Επομένως, στην πραγματικότητα, δεν είσαι φτωχός......
Η «φτώχεια» του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.»
2. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα άλογο που αγαπούσε πολύ τον ιδιοκτήτη του. Τον βοηθούσε πολύ στις δουλειές του αγρού, σήκωσε κάθε βάρος, δούλεψε σκληρά και δεν παράκουσε ποτέ εντολές. Μια μέρα πλήγωσε το πόδι του. Ο ιδιοκτήτης του κάλεσε γιατρό να το εξετάσει.
Ο κτηνίατρος λέει:
- Το τραύμα είναι αρκετά μεγάλο, θεραπεύεται αλλά η θεραπεία θα είναι μακρά και δαπανηρή, κι όταν αναρρώσει, δεν θα μπορεί να δουλέψει. Φίλε σε συμβουλεύω να το σφάξεις και να το κάνετε λουκάνικα. Έτσι τουλάχιστον θα έχει νόημα και θα εξοικονομήσετε χρήματα. Θα αγοράσετε ένα νέο άλογο.
"Στο άκουσμα αυτό, το άλογο γέμισε θλίψη. Ένα δάκρυ έπεσε από τα μάτια του".
- Ευχαριστώ Γιατρέ. Παρακαλούμε ξεκινήστε τη θεραπεία.
Και ο γιατρός έμεινε έκπληκτος…
- Τι λες φίλε έχασες το μυαλό σου - είπε έκπληκτος ο γιατρός.
- Ο εγκέφαλός μου είναι καλά, και η καρδιά μου είναι ακόμα περισσότερο. Αυτό το άλογο δεν είναι απλώς ένα άλογο, είναι ο πιστός μου φίλος. Όταν η γυναίκα μου αρρώστησε, την μετέφερε στο νοσοκομείο. Καθώς βιαζόμουν δεν πρόσεξα ότι το μωρό μου ήταν έτοιμο να πέσει έξω από την καρότσα, σταμάτησε ξαφνικά παρά την εντολή μου να τρέξει. Και όταν έχασα το σπίτι μου, σήκωσε το βάρος ολόκληρου του σπιτιού μου. Τώρα η γυναίκα μου είναι υγιής, το παιδί μου ζει και έχω νέο σπίτι. Άλλα 100 άλογα αν αγόραζα, και δεν θα είναι ίσα με αυτόν. Θα δώσω τα χρήματα που χρειάζονται για τη θεραπεία. Και τότε θα είμαι χαρούμενος να βλέπω τον φίλο μου να απολαμβάνει ξεκούραστος το υπόλοιπο της ζωής του.
Άντε γιατρέ, ώρα να κάνουμε κάτι για αυτόν.
Ανθρωπιά, σεβασμός και καλοσύνη...
Καρδιά με καρδιά
3. Ερωτευόμαστε 3 άτομα στη ζωή μας.
Το καθένα για συγκεκριμένο λόγο.
Την πρώτη αγάπη: Την έχεις σχεδόν πάντα σε νεαρή ηλικία, και πάντα λήγει για κάποιο ανόητο λόγο.
Καθώς μεγαλώνεις και κοιτάς πίσω σκέφτεσαι ότι δεν ήταν αληθινή αγάπη.
Αλλά στην πραγματικότητα ήταν, γιατί εκείνη τη στιγμή, ακόμα κι αν όχι αν δεν ήταν ώριμη, έκανε την καρδιά σου να χτυπά.
Η δεύτερη αγάπη: Η πιο σκληρή αγάπη, αυτή που σε πονάει. Αυτή η αγάπη μας δίνει μαθήματα, αλλά μας δυναμώνει.
Αυτή η αγάπη περιλαμβάνει μεγάλο πόνο, ψέματα, προδοσία, δράματα και ζημιές. Αλλά αυτά είναι που μας βοηθάνε να αναπτυχθούμε. Γίνεται κανείς προσεκτικός και στοχαστικός.
Η τρίτη αγάπη: Αυτή η αγάπη έρχεται στα τυφλά. Καμία προειδοποίηση. Γλιστράει σιωπηλά μέσα σου.
Ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει έναν τοίχο, καταφέρνει να τον γκρεμίσει. Βρίσκεις τον εαυτό σου να φροντίζει αυτό το άτομο χωρίς να προσπαθεί.
Βλέπεις την ομορφιά στις ατέλειές της. Δεν κρύβεις τίποτα πια.
Μαζί του θέλεις μόνο να μείνεις εκεί...
4. «Τι ατυχία σε βρήκε κορίτσι μου», μου είπε, και αμέσως τον σταμάτησα.
Από πότε ο έρωτας είναι ατυχία; Από πότε το να έχεις βρει το πρόσωπο με το οποίο οι καρδιές σας κουμπώνουν απόλυτα είναι ατυχία;
Μόνο ευλογία και ευτυχία νιώθω που ήρθε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μου, που ερωτεύτηκαμε τόσο δυνατά, που με κοίταζε στα μάτια και μου έδειχνε με τα λόγια του και τις πράξεις του ότι είμαι η μία, πως ό,τι έζησε πριν ήταν σταγόνες και εγώ ο ωκεανός.
Αυτές τις εποχές με τα τόσο ρηχά συναισθήματα, το να βρεις τον άνθρωπο σου είναι λαχείο ακόμα κι αν το ζήσεις μόνο για ένα βράδυ.
Οπότε το ποτήρι για εμένα, όχι απλώς είναι μισογεμάτο, είναι τέρμα γεμάτο. Αν κάποιοι λένε ότι ζούνε 30 χρόνια μαζί με τον άνθρωπο τους και το ονομάζουν αυτό «ζήσαμε μια ζωή μαζί», εγώ που έζησα 10 χρόνια μαζί του θα λέω ότι έζησα το 1/3 της ζωής μαζί του και είναι πολύ, πιστέψτε με.
Γιατί πραγματική ατυχία και δυστυχία, θα ήταν να μην σε είχα γνωρίσει αγαπημένε μου. Έχουν στερέψει τα λόγια για την αγάπη σας και τη στήριξή σας στον ανείπωτο πόνο μας. Θα ήθελα να σας πω ένα τόσο μεγάλο ευχαριστώ που αφιερώσατε λίγο από τον χρόνο σας για εμάς. Τα παιδιά κι εγώ είμαστε καλά, απλώς χρειαζόμαστε λίγο χρόνο και ηρεμία.
Δεν θα κρυφτούμε, δεν θα κλειστούμε σπίτι, δεν θα πενθήσουμε με τον κλασικό τρόπο, αλλά ανοίγοντας την αγκαλιά μας σε όσους περνούν τώρα ή πέρασαν αυτά που ζήσαμε κι εμείς, με τον εφιάλτη που λέγεται καρκίνος. Είμαστε εδώ νοερά κοντά σας, δεν είστε μόνοι, τα social media μου θα παραμείνουν ανοιχτά για όποιον έχει ανάγκη να μοιραστεί τα δικά του συναισθήματα, την δική του άσχημη εμπειρία, να μιλήσει κάπου, να βγάλει από μέσα του όλο αυτό που ζει.
Εξάλλου, αν μας δίδαξε κάτι με τον πιο οδυνηρό τρόπο, αυτή η τόσο μεγάλη απώλεια, είναι ότι η αλληλεγγύη κάνει θαύματα. Ακόμα κι αυτό το θαύμα είναι μόνο μια παράταση ζωής. Γιατί η ζωή, όσο κι αν κρατάει, πάντα είναι θαύμα. Κάντε μου μια χάρη. Αγκαλιάστε απόψε τους αγαπημένους σας σφιχτά, κοιμηθείτε αγκαλιά. Δεν είναι ο χρόνος γιατρός, η αγάπη είναι.
-Δώρα Τσαμπάζη, σύζυγος Αλέξανδρου Νικολαίδη
5. Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…
Αγριεύει και ξεχνάει…
Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…
Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…
Ξεχνάει πως είναι να παραγγέλνεις φαγητό για δύο…
Ξεχνάει πως είναι να σε περιμένει κάποιος στο σπίτι μετά τη δουλειά…
Ξεχνάει πώς είναι να μαλώνεις γιατί δεν ήταν η σειρά σου να πλύνεις τα πιάτα…
Ξεχνάει πως είναι να βλέπεις ταινίες με τον άνθρωπο σου και να σχολιάζεις τα κενά στο σενάριο…
Ξεχνάει πως είναι να κάνεις υποχωρήσεις και να προσπαθείς…
Ξεχνάει πως είναι να παίρνεις τα χούγια του και τις εκφράσεις του άλλου και μετά από καιρό να σας περνάνε γι’αδέρφια…
Ξεχνάει πως είναι να μην σε παίρνει ο ύπνος γιατί μαλώσατε σήμερα…
Ξεχνάει πως είναι να σχεδιάζετε διακοπές μαζί και να μαλώνετε σε ποιό νησί θα πάτε…
Ξεχνάει πως είναι να σου φέρνουν το αγαπημένο σου γλυκό για να σου φτιάξουν τη μέρα…
Ξεχνάει πως είναι να ψιθυρίζεις σ’αγαπώ κάτω απ’τα σεντόνια…
Κι όσο ο χρόνος περνάει… ξεχνάει όλο και περισσότερο… ξεχνάει γιατί συνήθισε πιά…
Συνήθισε να είναι μόνος, να περπατάει μόνος, να τρώει μόνος, να παλεύει μόνος, να γελάει μόνος, να βλέπει ταινίες μόνος, να πορεύεται μόνος, να σχεδιάζει τη ζωή του μόνος, να κοιμάται και να ξυπνάει μόνος…
Συνήθισε…
Γι’ αυτό μην τον παρεξηγείς…έμεινε πολύ καιρό μόνος και συνήθισε…
Κάποτε ήταν εξημερωμένος… μα τώρα πια είναι αγρίμι στο κλουβί της μοναξιάς του κι ακόμη κι αν σπάσεις τις κλειδαριές και του ανοίξεις την πόρτα είναι δεμένος μ’ αόρατες αλυσίδες… κι όσο κι αν θέλει να ελευθερωθεί δεν θα προσπαθήσει να το σκάσει…
Θέλει πολύ χρόνο και υπομονή για να εξημερωθεί ξανά… κι αν δεν είσαι διατεθειμένος να του τα προσφέρεις άφησέ τον ήσυχο μες το κλουβί του.
Μην απορείς μαζί του… Μην τον λυπάσαι… Είναι πολύ πιο δυνατός απ’ όλους εσάς τους ”εξημερωμένους”.
Κρύβει μια δύναμη που όμοια της δεν έχεις συναντήσει.
Τη φυλάει καλά κρυμμένη. Κι όταν έρθει ο κατάλληλος άνθρωπος θα την απελευθερώσει και θα ελευθερωθεί... μα μέχρι τότε άφησε τον… αγάπα τον από μακρυά… θα’ ρθει εκείνος σ’ εσένα…
Μην ξεχνάς ότι είναι αγρίμι... και τ’ αγρίμια παλεύουν για κάτι μόνο όταν υπάρχει λόγος....!!
6. -Μπαμπά θα βγω με μια πολύ αξιόλογη κοπέλα σήμερα… Γιορτάζει και θέλω να της κάνω ένα όμορφο δώρο..... Πες μου κάποια ιδέα .... Τί να της προσφέρω;
-Σεβασμό, μπορείς να της προσφέρεις σεβασμό ; !!!!!!!
Πρόσεχε αγόρι μου!!!!
Να είσαι τόσο άντρας… που όταν η γυναίκα φεύγει από κοντά σου είτε για μια ώρα, είτε για μια μέρα, είτε για έναν χρόνο, είτε για μια ολόκληρη ζωή, να σκέφτεται και να χαμογελάει που πέρασες από τη ζωή της!!!
Να χαμογελάει που σε γνώρισε!!!
Να σε αναφέρει με περηφάνια στους φίλους της!!!
Να την κάνεις να κοιτάει ψηλά!!!!
Όχι γιατί είσαι ψηλός, αλλά γιατί το «ανάστημά σου» είναι μεγάλο και κάνει και την ίδια να σηκώνει το κεφάλι της περήφανα….
Είτε για να σε κοιτάξει…
Είτε για να σου μοιάσει…
Είτε για να σε θαυμάσει…
Είτε για να σε λατρέψει!!!!!
Να είσαι τόσο μάγκας που να τα βάζει με την τύχη της , επειδή δεν σε είχε γνωρίσει νωρίτερα!!!!
Να είσαι ευγενής και να σέβεσαι τη γυναίκα σου, τη μάνα σου, την αδερφή σου, τις γυναίκες, τις μητέρες και τις αδερφές όλου του κόσμου!!!!!
Κατάλαβες αγόρι μου;;
Μην κάνεις ποτέ καμία γυναίκα να σκύψει το κεφάλι μόλις ακούσει το όνομά σου, νοιώσει σφίξιμο στην ψυχή και δαγκώσει τα χείλη της για να συγκρατήσει τα δάκρυα επειδή την πλήγωσες !!!
Και να υποστηρίζεις το εύθραυστο και ταυτόχρονα δυναμικό πλάσμα, που ακόμη παλεύει στα μήκη και στα πλάτη της γης να βρει τη θέση που της αρμόζει ως ανθρώπινο πλάσμα.
Το δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά , στην καριέρα , στα κοινά .
Το δικαίωμα να στηρίζεται μόνη στον εαυτό της και το πιο σημαντικό, το δικαίωμα να κυριαρχεί στο ίδιο της το σώμα και να το προστατεύει από οποιονδήποτε θελήσει να το βεβηλώσει !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου