Πνευματικές Νουθεσίες

ΠνευματικΕς Νουθεσίες

τοῦ Ὁσίου Γέροντος Παχωμίου τοῦ ἐν Χίω*
(†14.10.1905)

· Τοῦτο καὶ μόνον εἶναι, Κύριε, φώτισόν με νὰ γνωρίσω τὸ θέλημά σου, καὶ δῶσε μου ἰσχὺν νὰ τὸ τελειώσω, οἴμοι τοῦ μιαροῦ καὶ ἀκαθάρτου.

· Ὅ,τι καλὸν κάνεις εἰς τοὺς ἀδελφούς σου, ὁ Χριστὸς τὸ ἀναδέχεται εἰς τοῦ λόγου του.

· Ὅποιος ἀκούσῃ κανένα καὶ λέγει κατὰ τοῦ ἄλλου ἀδελφοῦ, ὀπίσω του, καὶ ὑπάγῃ καὶ τὸ φανερώσῃ, νὰ εἶναι ἐδῶ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι ἀσυγχώρητος.

· Πάντοτε νὰ ἐξουθενῇς τὸν ἑαυτόν σου καὶ μὴ δικαιώνεσαι, νὰ ῥίπτῃς τὸ σφάλμα ἐπάνω σου καὶ θὰ ἀναπαύεσαι.

· Τὸν κανόνα σου μὲ προσοχὴν μεγάλην νὰ κάμνῃς.

· Μὲ ἁπλότητα νὰ πορεύεσαι, δηλαδὴ σοῦ εἶπε ἕνας τινὰ λόγον νὰ ὑπομείνῃς ἢ σὲ ὕβρισεν ἢ σὲ ἐξουδένωσεν, νὰ μὴ ἀνταποδίδῃς ἢ νὰ βαστᾷς κακίαν.

· Νὰ εἶσαι στρογγυλός.

· Νὰ λέγῃς φανερὰ τοὺς λογισμούς σου.

· Μὲ ταπείνωσιν νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸν νὰ μὲ φυλάξῃ καὶ νὰ μὴ πιστεύω τὸν λογισμόν μου.

· Νὰ φυλάξῃς τὴν προσοχὴν τοῦ νοός σου.

· Προσοχὴ ὀνομάζεται νοὸς τήρησις, καρδιακὴ φυλακή, νῆψις, νοερὰ ἡσυχία.

· Ὅταν προσεύχεσαι νὰ ἐννοῇς τὰ λεγόμενα.

· Φύλαττε συστολήν, ἡ ὁποία εἶναι ἀνωτέρα της σιωπῆς, συστολὴ δὲ εἶναι νὰ μὴ γελᾷς, νὰ μὴν ἀργολογῇς καὶ νὰ μὴ καταλαλῇς.

· Κανένα πρᾶγμα δὲν εἶναι τὸ νὰ φεύγῃ τὶς τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἡ ἐνθύμησις τοῦ θανάτου.

· Ἀρετὴ χωρὶς ταπείνωσιν δὲν εἶναι ἀρετή.

· Ὅ,τι καὶ νὰ κόμης, ὅταν δὲν ἔχῃς ταπείνωσιν, καὶ κυρίως ἀγάπην, δὲν εἶναι τίποτε.

· Ἡ ταπείνωσις εἶναι νὰ μὴν ἔχῃ τις κακίαν, μὲ κανένα.

· Πάντοτε νὰ λέγωμεν τὴν εὐχήν, ὅπου κι ἂν εἴμεθα.

· Ὅταν μέμφεσαι τὸν ἑαυτόν σου μὴ φοβᾶσαι νὰ πλανηθῇς.

· Ὄχι τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

· Νὰ εἶμαι ἕτοιμος πάντοτε διὰ τὸν θάνατον, ὡσὰν νὰ εἶναι ἡ τελευταία ἡμέρα τῆς ζωῆς μου, οὕτω νὰ πορεύωμαι.

· Νὰ λέγω τὴν εὐχὴν ταπεινὰ ὡς εἰς αὐτί.

· Νὰ προτιμῶ τοὺς μεγαλύτερούς μου πάντοτε.

· Νὰ κόπτω τὸ θέλημά μου, ὅταν μοῦ ἔρχεται ὁ λογισμὸς νὰ ἰδῶ τι, ἐγὼ νὰ μὴ βλέπω· ἢ εἰπὲ τοῦτον τὸν λόγον νὰ μὴ τὸ λέγω.

· Ἀκαταπαύστως νὰ μέμφωμαι τὸν ἑαυτόν μου.

· Ὅταν σὲ ἐπαινοῦν νὰ μὴ τοὺς πιστεύῃς, διότι σὲ καταρῶνται.

· Ἀδύνατον εἶναι εἰς ἐκεῖνον, ὁποῦ πασχίζει ἐν ἀλήθειᾳ νὰ σωθῇ, νὰ μὴ τὸν ἐλεήσῃ ὁ Θεός.

 

(*) Περιοδ. «Ἅγιος Κυπριανός», ἀριθ. 329 / Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2005, σελ. 256. 

Ἀντωνίου Ν. Χαροκόπου,
Ὁ Γέροντας Παχώμιος - Ἱδρυτὴς τῆς Ἱερᾶς Σκήτης τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Χίου (1839-1905),

 σελ. 189-194, Ἀθῆναι 2003.

  

Πνευματικές νουθεσίες Γέροντος Αἰμιλιανοῦ

  Τὸ νά γνωρίζουμε τὴν πονηρία τῶν ἀνθρώπων, δηλαδὴ τὸ κακό πού κάνουν οἱ ἄλλοι, μικρὸ ἢ μεγάλο, μᾶς ἀλλοιώνει τὴν λογική, μᾶς ἐξασθενίζει τίς δυνάμεις μας, διότι δέν συμμαρτυρεῖ μὲ τὸν Θεό.

  Τελικὰ ἔχουμε ἀδιαλείπτως ἕναν πειρασμὸ μπροστὰ μας.

  Γι’ αὐτὸ δέν πρέπει νά θέλουμε νά μαθαίνουμε, νά γνωρίζουμε τί κάνει ὁ ἄλλος. Ἂν ἔρθουν ἄν μοῦ μιλήσουν γιά ἄλλους, θὰ τοὺς κλείσω τὸ στόμα ἢ θὰ σηκωθῶ νά φύγω. Καὶ ἂν κάποιος ἔρθει νά μοῦ πεῖ τὸν πόνο του, θὰ τοῦ πῶ:, δέν ἔχεις Γέροντα; στόν Γέροντά σου νά μιλήσεις.

  Καὶ ἄν μοῦ ἀπαντήσει ὅτι δέν ἔχει, θὰ τοῦ πῶ: Νά βρεῖς! Ἐγὼ δέν εἶμαι Πνευματικός…πήγαινε νά βρεῖς ἔναν Πνευματικό πού θὰ μπορεῖ νά σὲ παρακολουθεῖ. Ξέφυγε δηλαδὴ ἐσὺ τὴν ἁμαρτία τοῦ ἄλλου. Ὄσο μένεις ἄτρωτος ἀπὸ τὰ κακὰ τοῦ ἄλλου, τὸν βοηθᾶς.

 Διότι, μόλις ὁ ἄλλος σοῦ πεῖ κάτι κακό, ἀμέσως ξεπέφτει στά μάτια σου καὶ μειώνεται ἡ ἀγάπη σου, ὄσο καὶ ἂν νομίζεις ὅτι τὸν βοηθᾶς. Ἔτσι εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι. Καταστρέφεται ὅλως διόλου ἡ ἀγάπη μας καὶ πρὸς τὸν

Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, ἐφ’ ὅσον ἀναμειγνυόμεθα στήν ἰδιωτικὴ ζωὴ τους. Αὐτὴ εἶναι ὑπόθεση μόνο τοῦ ἁρμοδίου προσώπου καί ποτέ ἐμοῦ τοῦ μοναχοῦ ἢ λαϊκοῦ.

  Τὸ νά ἀγαθοποιῷ ὅσους μὲ κακοποιοῦν, μὲ ὁδηγεῖ στήν εἰρήνη. Διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τελικῶς μᾶς βάζουν προσκόμματα. Μὲ ἔναν λόγο, μὲ ἕνα βλέμμα, μὲ τὸ περπάτημα τους, μὲ τὴν χαρὰ τους, μὲ τὴν λύπη τους, παρεμβαίνουν στήν πορεία μας. γι’ αὐτὸ χρειάζεται φόβος καὶ τρόμος, μὴν τυχὸν καὶ ἀντιδράσωμε στά προσκόμματα πού μᾶς βάζουν καὶ διασαλευθεῖ ἡ εἰρήνη τοῦ νοῦ καὶ τῆς καρδίας μας, μήπως δηλαδὴ προκαλέσωμε τὸν χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Θεόν.

Χρειάζεται φόβος καὶ τρόμος, μὴν τυχὸν καὶ περιφρονήσω τὸν ἀδελφό μου, μὴν τυχὸν νομίζω ὅτι αὐτὸς εἶναι ὑπεύθυνος γιά τὶς συμφορές μου, διότι αὐτὸ εἶναι ξεπεσμός μου ἀπὸ τὸν Θεόν.

  Ὁ ἅγιος Ἰσαὰκ τονίζει: «Οὐδέποτε φταίει ὁ ἄλλος γιά κάποιο παράπτωμα, πάντοτε φταῖς ἐσύ». Δέν σοῦ φταίει ὁ ἄλλος ἐπειδὴ ἐσὺ κουράσθηκες, ἁμάρτησες, δυσπίστησες, ἀλλοιώθηκες. Βλέπεις κάποιον νά τρώη μὲ τὰ χέρια του καὶ ἀγανακτεῖς. Αὐτὸ δείχνει σαφῶς ὅτι δέν ἄρχισες ἀκόμη τὴν πνευματικὴ σου ζωή. Ἡ ἄσκησίς σου εἶναι στά προοίμια.

  Γιά νά μπορέσης νά ξεπεράσης αὐτοὺς τούς σκοπέλους, νά ἀγαθοποιεῖς ὅποιον σὲ κακοποιεῖ. Σκόρπα, ὄσο μπορείς, ἀγαθότητα. Εἶσαι στόν κόσμο; Μπορεῖς νά τοῦ βρεῖς δουλειά. Εἶσαι στό Μοναστῆρι; Ἐὰν σὲ καταρασθεῖ, νά τὸν εὐλογήσης, ἐὰν σὲ χτυπήση ἀπὸ τὴν δεξιὰ σιαγώνα, να τοῦ πεῖς, χτύπα μὲ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη. Δεῖξε τὴν ἀγάπη σου, ἀνάλογα μὲ τό πῶς σοῦ ἀνοίγει δρόμο ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

  Ὅμως διαρκῶς συμβαίνουν στήν ζωὴ μας ἀπρόοπτα. Ἔρχεσαι στό Μοναστῆρι γιά νά βρεῖς πνευματικὴ ζωή, καὶ συναντᾶς κακούς. Εἶναι ἀπρόοπτο. Ζητᾶς κελλὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ μοναστηριοῦ πού δέν ἔχει ὑγρασία, τὸ ἀποκτᾶς, διαπιστώνεις ὅμως ὅτι ἡ θάλασσα σοῦ προκαλεῖ ἀλλεργία, ὁπότε δέν μπορεῖς νά χαρεῖς οὔτε τὴν ἡμέρα, οὔτε τὴν νύχτα. Ἀμέσως θὰ σοῦ πεῖ ὁ λογισμός, σήκω νά φύγῃς. Εἶναι ἀπρόοπτο. Σὲ πλησιάζω μὲ τὴν ἰδέα ὅτι εἶσαι καλὸς ἄνθρωπος καὶ βλέπω ὅτι εἶσαι ἀνάποδος. Ἀπρόοπτο.

  Παρουσιάζονται συνεχῶς ἀπρόοπτα ἐνώπιον μας, διότι ἔχομε θέλημα καὶ ἐπιθυμίες. Τὰ ἀπρόοπτα εἶναι ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημα καὶ τὴν ἐπιθυμία μας, γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς φαίνονται ἀπρόοπτα, στήν οὐσία ὅμως δέν εἶναι. Διότι ἄνθρωπός πού ἀγαπᾷ τὸν Θεὸν προσδοκᾷ τὰ πάντα καὶ λέγει πάντοτε: «γενηθήτω τὸ θέλημά σου». Θὰ ἔρθη βροχή, λαίλαπα, χαλάζι, κεραυνός; « Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον». Ἐπειδὴ αὐτὰ κοστίζουν στήν σαρκικότητα μας, γι’ αὐτὸ ἐμεῖς τὰ βλέπομε ὡς ἀπρόοπτα.

  Γιά νά μὴν ταράσσεσαι λοιπὸν κάθε φορὰ καὶ στεναχωριέσαι, γιά νά μὴν ἀγωνιᾶς καὶ προβληματίζεσαι, νά τὰ περιμένῃς ὅλα, νά μπορεῖς νά ὑπομένῃς ὅ,τι ἔρχεται. Πάντα νά λες, καλῶς ᾖλθες ἀρρώστια, καλῶς ᾖλθες ἀποτυχία, καλῶς ᾖλθες μαρτύριο. Αὐτὸ φέρνει τὴν πραότητα, ἄνευ τῆς ὁποίας δέν μπορεῖ νά ὑπάρχῃ καμία πνευματικὴ ζωή.

 

Πνευματικές Νουθεσίες – Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

 «Το ψωμάκι μας να βγάζωμε και όπου να είναι (αρκεί να εργαζώμαστε). Τα παιδιά των πρωτοπλάστων, ο ένας ήταν γεωργός και ο άλλος ποιμένας. Όλα τα επαγγέλματα καλά είναι, μόνο να είμαστε κοντά στον Θεό. Και ο Απ. Παύλος για να μη το φάη, με συγχωρείτε, δωρεάν το ψωμί από κανένα άνθρωπο, εργαζόταν με τα χέρια. Έφτειαχνε σκηνές. Λοιπόν και αυτοί οι μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας και αυτοί εργαζόντανε. Ο ίδιος ο Χριστός μας, και εκείνος εργαζόταν στο μαραγκούδικο. Και κείνος ήταν Θεός και άνθρωπος αλλά και κείνος εργάσθηκε. Πάντοτε η εργασία είναι αρετή στον άνθρωπο».

 «Λέω ότι η νηστεία ωφελεί τον άνθρωπο και στην ψυχή και στο σώμα. Πρέπει και νηστείες να τηρήσετε, αν έχετε υγεία, το κατά δύναμη με την άδεια του γιατρού, αλλά και με την εντολή του Πνευματικού. Όλα (να) γίνωνται με πολλή διάκριση και προσευχή. Ιδιαιτέρως να προσεύχεσθε, να αγωνίζεσθε τον αγώνα τον καλόν, διότι ο διάβολος γυρίζει ως λέων ωρυόμενος».

 «Δεν ξέρομε την ημέρα, ουδέ και την ώρα. Γι’ αυτό, επειδή είμαστε προσωρινοί άνθρωποι, ας φροντίζωμε για την ψυχή μας, που είναι πράγμα αθάνατο. Πεθαίνουν οι άνθρωποι, αλλά πως πεθαίνουν; Πεθαίνομε, αλλά να είμαστε κοντά στον Χριστό. Να αγωνιζώμαστε με προσευχή, με αγάπη».

 «Παιδιά μου, σήμερα οι καιροί είναι δύσκολοι, οι ημέρες είναι πονηρές. Γι’ αυτό , ν’ αγωνιζώμαστε. Αν δεν αγωνιζώμαστε, πως θα σωθούμε;».

 «Αγώνας, προσευχή, πίστη. Να ‘χουμε ταπείνωση, σεμνότητα, τιμιότητα».

 «Η δύναμη του Θεού είναι πολύ μεγάλη. Η προσευχή, πάντα κάνει καλό».

 «Ότι κάνομε, να το κάνωμε για τον Θεό και όχι για την κενοδοξία».

 «Ο Θεός δέχεται την λίγη νηστεία που γίνεται με ταπείνωση».

 «Να έχης την ελπίδα σου στον Θεό. “Ο άνωθεν Κύψας βλέπει”. Εμείς θα κάνωμε το ανθρώπινο, την προσπάθεια».

 «Όταν εξομολογώ, κάνω προσευχή να κρατάω τα καλά και τα άσχημα να τα διώχνω. Αν ακούμε κάτι άσχημο, αμέσως να το διώχνωμε· από το ένα αυτί να μπαίνουν (τα άσχημα) και από το άλλο να βγαίνουν».

 «Να ζούμε πνευματική ζωή, να υπακούωμε στον Πνευματικό, να εξομολογούμεθα, να κοινωνούμε τακτικά και το κυριώτερο ν’ αποφεύγωμε την κατάκριση. Να μελετάμε πνευματικά βιβλία, Αγία Γραφή, Ψαλτήρι και ν’ ακούμε πάντα ωφέλιμες και πνευματικές συζητήσεις».

 «Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί οι ημέρες μας είναι δύσκολες. Να μένωμε στην προσευχή και στην υπακοή. Να αγωνιζώμαστε».

Απόσπασμα από το της Ενωμένης Ρωμηοσύνης: Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ (ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ-ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ).

 

Πνευματικές νουθεσίες Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου.

~Το να παραμένεις πιστός στον Μοναχισμό θεωρείται μαρτύριο.

-Θέλει ο Χριστός να σου βγάλει τα αγκάθια, διότι είναι κηπουρός και εσύ θέλεις την ησυχία σου.

~Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε…. καμμιά φορά μας δίνει και κανένα μπάτσο από πολλή αγάπη.

-Πολλές φορές έρχεται ο Χριστός σου χτυπάει, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου και εσύ απορροφημένος με τις ασχολίες σου ξεχνάς τον μεγάλο επισκέπτη. Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει και όταν πλέον αργήσεις πολύ σηκώνεται και φεύγει. Άλλη φορά πάλι είσαι τόσο απασχολημένος που του απαντάς από το παράθυρο. Δεν έχεις καιρό ούτε ν’ ανοίξεις.

~Πρέπει να χαίρεσαι. Καλλιτεχνική σμίλη κρατάει στα χέρια του ο Ιησούς. Θέλει να σε ετοιμάσει ένα άγαλμα του ουράνιου παλατιού.

-Είστε βασιλικά πρόσωπα, προορίζεστε για τον ουράνιο νυμφώνα.

~Όταν δεις άνθρωπο κουρασμένο (πνευματικώς) μη του βάλεις άλλο φορτίο διότι τα γόνατα δεν αντέχουν.

-Αγάπησε τον Ένα να σε αγαπούν και τα θηρία.

~Αληθινός πλούτος για μένα είναι να σας δω στη Βασιλεία των Ουρανών.

-Όταν υπάρχει η φλόγα της αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει το κατακαίει.

~Ο άνθρωπος όταν δεν ζητάει τα δικαιώματά του θα φωτίσει ο Θεός τον άλλον να του τα δώσει.

-Το φως του Κυρίου να σε φωτίζει και να σε οδηγεί πάντοτε.

~Ένα πράγμα μόνο με κάνει να θλίβομαι, ότι κατηγορούν τις καλόγριες. Διά τον εαυτό μου δεν με νοιάζει ό,τι και αν λένε.

-Ο διάβολος φρίττει όσο μάλιστα βλέπει νέες υπάρξεις να κάθονται εδώ για τον Χριστό.

~Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται η χάρη του Θεού. Φαίνεται ότι του χαλάτε (του πειρασμού) τα σχέδια.

-Ο άνθρωπος αγαπάει πνευματικά αισθάνεται προσευχόμενος, ότι βρίσκεται εντός του Θεού και του αδελφού του. Λυπάται όταν δεν πορεύεται καλά ο αδελφός του και προσεύχεται για την πρόοδό του.

~Ουδέποτε αλλάζει εκείνος που έχει που έχει την χριστιανική αγάπη.

-Ο άνθρωπος που φωνάζει δεν έχει δύναμη.

~Κρατήστε ψηλά τη σημαία του Χριστού για να έχετε πάντα το τηλέφωνο του Γέροντά σας, όπου και αν είστε.

~Η διάθεση η δικιά σας μου ανάβει φωτιά. Είναι σαν να μου ρίχνετε κάρβουνα σ’ αυτό που υπάρχει μέσα μου.

-Θέλω παιδί μου, να ζεις για το Χριστό, ολόκληρος να δοθείς σ’ αυτόν. Θέλω όταν τύχει ν’ ανοίξει κανείς την καρδιά σου τίποτε άλλο να μη βρει, μόνο το Χριστό.

~Πολλές φορές την ημέρα έρχεται ο Χριστός και σου χτυπάει, αλλά εσύ έχεις δουλειές…

-Εκείνος που ταράζεται δε σκέφτεται λογικά, ορθά. Κάνε υπομονή και θα βραβευτείς με στέφανο.

~Θέλω να είστε ήρεμες για να συναντιόμαστε. Άμα είστε κουρασμένες δε λειτουργούν οι ασύρματοι.

-Το Πνεύμα του Θεού να μη φεύγει από το νου και την καρδιά σας.

~Ο Κύριος να σας ενισχύει, να κρατήσετε σταθερά τη σημαία της αλήθειας και της εγκράτειας.

-Ο Χριστιανός είναι πραγματικά άνθρωπος. Ξέρει όλους τους τρόπους της ευγένειας.

~Όταν η καρδιά μας δεν έχει την αγάπη προς το Χριστό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Είμαστε σαν πλοία που δεν έχουν φωτιά, βενζίνη στη μηχανή τους.

-Όσο ο άνθρωπος απλοποιείται, θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός, πράος, ελεύθερος, γίνεται… γίνεται…

~Αυτά που ακούμε (πολέμους, σεισμούς, καταστροφές) είναι βροντές και θα έρθει και η βροχή… Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι προς απολογία και μαρτύριο.

-Να γίνετε άνθρωποι άξιοι της άνω Ιερουσαλήμ.

~Η χάρη του Παναγίου Πνεύματος κάνει τον άνθρωπο να εκπέμπει ακτίνες. Πρέπει όμως ο άλλος να έχει καλό δέκτη για να το καταλάβει.

~Πρέπει να έχουμε στον ουρανό τα βλέμματά μας. Τότε δε θα μας κλονίζει τίποτε.

-Παρακαλώ τον Θεό να σας αγιάσει, να σας οδηγήσει στον Παράδεισο. Αυτήν την προίκα παρακαλώ να σας δώσει ο Κύριος.

~Οι καρδιές σας είναι νέες και θέλουν ν’ αγαπούν. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει στην καρδιά μας μόνο ο Χριστός μας, ο Νυμφίος σας. Θέλει μόνο Αυτόν ν’ αγαπάτε.

-Στην Θεία Λειτουργία για να έρθει η χάρη του Θεού πρέπει να έχεις συγκέντρωση, ειρήνη και να μη σκέφτεσαι τίποτα.

 

~Είμαι φτωχός πατέρας, αλλά πατρική αγάπη έχω πολλή για σας.

-Όσο ο άνθρωπος αγαπάει το Θεό, τόσο έχει αγάπη και για τους ανθρώπους. Τους αγαπάει σαν εικόνες Θεού, με σεβασμό, λεπτότητα και αγιασμό. 

~Καθημερινά προσεύχομαι να σας δω στις τάξεις των οσίων γυναικών.

Αυτό που σας έχει δώσει ο Θεός πρέπει να το εκμεταλλευτείτε. Η καρδιά της γυναίκας είναι πλασμένη ν’ αγαπάει περισσότερο από τον άνδρα. Ο άνδρας, όσο και να θέλει, ποτέ δε θα μπορέσει ν’ αγαπήσει τόσο λεπτά σαν τη γυναίκα. Βλέπουμε εάν προσέξουμε μία τραχύτητα στην αγάπη των αγίων. Τώρα που είστε νέες αγαπήστε «μανιακώς» τον Νυμφίο σας. Πραγματική φλόγα να καίει στα σπλάχνα σας.

-Παράδεισο χωρίς εσάς παιδιά μου, δεν τον θέλω.

~Ερώτηση: Πώς κατορθώνετε να έχετε τέτοια υπομονή και καρτερία στα διάφορα;

Απάντηση: Η χάρη του Θεού βοηθάει. Πάντα πιστεύω παιδί μου στη δύναμη του Θεού που όλα τα μεταβάλλει και τα ρυθμίζει προς το συμφέρον της ψυχής μας.

Όταν θα δείτε τα δάκρυα, τότε είναι επίσκεψη του Θεού στην προσευχή.

Όταν κοινωνείς όχι μόνο παίρνεις δύναμη, αλλά φωτίζεσαι, βλέπεις ορίζοντες ευρείς, αισθάνεσαι χαρά… Διαφορετική νοιώθει ο καθένας, ανάλογα με τη διάθεση και τη φλόγα της ψυχής του, άλλος αισθάνεται χαρά και ξεκούραση, άλλος πνεύμα αφομιώσεως και άλλος μία ανέκφραστη αγάπη προς τους πάντες. Ένοιωθα πολλές φορές κουρασμένος αλλά μετά τη Θεία Κοινωνία αισθανόμουν τον εαυτό μου σαν να μην είχα τίποτα.

-Η αθωότητα είναι ανώτερη από την ιδιοφυία.

~Ο άνθρωπος που έχει εγωισμό δεν ελκύει κανένα. Και αν κάποιον ελκύση, γρήγορα θ’ απομακρυνθεί. Ο πνευματικός σύνδεσμος γίνεται αδιάλυτος όταν συναντήσει παιδικό πνεύμα, αθωότητα και αγιασμό. Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστό τα βλέπει όλα δύσκολα και σκοτεινά.

-Πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα του Κράτους εκείνου (του Ουρανού), διότι όταν δεν την γνωρίζουμε θα μας κοροϊδεύουν. Διαφορετικά δε θα μπορούμε να μπούμε μέσα. Εκεί δε θα υπάρξει Πάτμος ή Κάλυμνος ή Ρόδος ή τα Χανιά της Κρήτης…

~Στο Μοναστήρι πρέπει να ξέρετε, άλλους ανθρώπους στέλνει ο Θεός και άλλους στέλνει ο διάβολος. Ο Θεός για να ενισχύουν, ο διάβολος για να διαλύουν τα Μοναστήρια.

-Σας δίνω μία συμβουλή, ποτέ μη δέχεστε πρόσωπα, με κωδωνοκρουσίες, με επαίνους και θαυμασμούς. Θα τα δέχεστε με αγάπη μετρημένη. Ποτέ μη παίρνετε πρόσωπα με τη σκέψη της μονιμότητας, χωρίς δοκιμή. Όταν δεν υπάρχει στον άνθρωπο η εσωτερική θερμότητα τότε και καλοκαίρι να είναι κρυώνει, παγώνει…

~Όταν η καρδιά μας δεν έχει το Χριστό, τότε θα βάλουμε μέσα ή χρήματα ή κτήματα ή ανθρώπους.

-Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτήν την εντολή. Όσο μπορείτε να καλλιεργήσετε την αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού. Σε τέτοιο σημείο που όταν θα προσφέρετε τ’ όνομά Του να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια σας. Η καρδιά σας πρέπει να καίγεται πραγματικά. Τότε Αυτός θα είναι ο δάσκαλός σας. Αυτός θα είναι ο οδηγός σας, ο αδελφός σας, ο πατέρας και ο Γέροντάς σας.

~Μη δώσετε ποτέ σημασία σε κανένα γήϊνο και ασταθές. Να έχετε προσοχή, υπομονή και στην απομόνωση να βλέπετε και να εξετάζετε τον εαυτό σας.

Ας καλλιεργήσουμε πρώτα τον εαυτό μας, ο κόσμος θέλει να δει ανθρώπους εφαρμοστές του Νόμου του Θεού. Αυτοί σπανίζουν στην εποχή μας.

Αγαπήστε με όλη την καρδιά σας τον Νυμφίο σας Χριστό και όλοι οι άνθρωποι θα σας αγαπούν και θα σας περιποιούνται.

-Εύχομαι να ζήσετε άγια και να ακολουθήσετε τις άγιες γραμμές των Πατέρων μας από τώρα που είστε νέες, για να βρεθείτε όλες στον Παράδεισο. Αυτός είναι ο προορισμός σας.

~Το Άγιο Πνεύμα να μη φύγει από πάνω σου, από την καρδιά σου.

-Είναι ωραίο, θαυμάσιο πράγμα να βλέπεις να συνδέονται πρόσωπα με την αγάπη του Χριστού.

~Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί εξωτερικούς πολέμους. Ξέρει τόσες τέχνες… σέρνει τον άνθρωπο σε αμφιβολία. Γι’ αυτό έχουμε πολλά ναυάγια.

-Όταν δω τον άνθρωπο να διψάει πολύ δε δίνω πολύ σημασία στη νηστεία (για Θεία Κοινωνία). Μερικοί δείχνουν τόση μετάνοια που πρέπει να υποβοηθούνται. Η λαχτάρα είναι το μεγαλύτερο.

~Ο πειρασμός ξέρεις τι μάστορας είναι; Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα. Μεταχειρίζεται μεγάλη πολιτική

-Επιθυμώ την αναγέννηση του Μοναχισμού, διότι κατά τη γνώμη μου το Ευζωνικό Τάγμα της Εκκλησίας είναι ο Μοναχισμός.

~Οι ψυχές έχουν διάθεση να δουν το κάλλος της μορφής του Θεού.

-Η προστασία του Θεού αποδυναμώνει τους πειρασμούς μας.

~Όταν υπάρχει ο φόβος του Θεού δίνεται η σοφία.

-Όλοι οι άγιοι αισθάνονταν χαρά και αγαλλίαση όταν επισκέπτονταν την ουράνια βασιλεία του Θεού.

~Επειδή είναι γενική εξαχρείωση, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπάρχει πνευματική αγάπη.

-Όταν δω άνθρωπο ερεθισμένο προσεύχομαι να τον ειρηνεύσει ο Κύριος και δεν ακούω τι λέει. Γι’ αυτό και δε στενοχωριέμαι. Όταν θα ηρεμήσει και θα δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία τότε του μιλάω, διότι τότε είναι ακριβώς σε θέση να καταλάβει την αφροσύνη του.

~Πρέπει ο εξομολόγος πολλές φορές να κλάψει, να πονέσει περισσότερο από τον εξομολογούμενο για να μπορέσει να τον ξεκουράσει. Ειλικρινά πρέπει να θλίβεται γιατί το νοιώθει η ψυχή. (Ιούλ. 1969).

-Οι κοσμικοί άνθρωποι σε κουράζουν, διότι σαν ηλεκτρικά κύματα έρχεται επάνω σου ό,τι υπάρχει αποθηκευμένο μέσα τους.

~Πρέπει να είμαστε άνθρωποι της χάριτος και όποιος μας πλησιάζει να ξεκουράζεται. Να τους βλέπουμε όλους ανώτερους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν. Να μη φερόμαστε με σκληρότητα, αλλά πάντοτε να έχουμε στη σκέψη μας ότι είναι και ο άλλος του αυτού προορισμού.

-Εγώ, με τη χάρη του Θεού, πάντοτε έβλεπα όλους ανώτερους από εμένα και αγίους.

~Αδιαφορείς για όλα τα εμπόδια. Η μόνη απασχόλησή σου, η σκέψη σου να είναι ο Νυμφίος σου. Να μιλάς μόνο με Αυτόν.

-Εμείς πρέπει να έχουμε αγάπη. Το μεγαλύτερο κακό να μας κάνουνε πρέπει να τους αγαπούμε. Μόνο με την αγάπη θα μπούμε στον Παράδεισο.

~Να καλλιεργείς την ευχή και θα έρθει καιρός που η καρδιά σου θα σκιρτάει από χαρά, όπως όταν πρόκειται να δεις ένα πολυαγαπημένο σου πρόσωπο.

-Τη βραδινή προσευχή να μην την αμελείς. Να προσεύχεσαι με διάθεση όπως εκείνοι που πηγαίνουν σε συμπόσιο. Είναι ξύπνιοι και αισθάνονται όλο χαρά. Έτσι και εσύ αφού πρόκειται να μιλήσεις με τον Νυμφίο σου, να μην ακούς όταν σου λέει ο πειρασμός διάφορα για να σε εμποδίσει, γιατί ξέρεις έχουμε έναν που ενδιαφέρεται πολύ για μας.

~Να σκεφτόμαστε το Χριστό πάντα με αγάπη, πρέπει φέρνουμε στη μνήμη μας το Χριστό. Μπορεί να κρατάμε στα χέρια μας μια φωτογραφία ενός ανθρώπου αλλά επειδή τον γνωρίζουμε, ή μάλλον δεν αγαπάμε δε μας συγκινεί. Ενώ όταν πάρουμε την φωτογραφία της μάνας μας αμέσως η ψυχή μας σκιρτάει και κλαίει από αγάπη.

– Θα σωθούμε Γέροντα;

Μα γι’ αυτό βάλαμε τα ράσα για να σωθούμε. Ο πνευματικός αγώνας θα μας οδηγήσει στον Παράδεισο. Το ότι πολεμάμε τους λογισμούς, ο κόπος αυτός θα μας βάλει στον Παράδεισο.

~Οι εφημερίδες του Ουρανού τα γράφουν όλα όσα γίνονται εδώ και τα καλά και τα κακά.

-Παιδί μου, όσο μπορείς να δίνεις αγάπη σε όλους. Είσαι υποχρεωμένη. Ζητάει το ορφανό πατέρα να βρει, δεν έχει. Ζητάει μάνα το ίδιο, ζητάει αδελφή, δεν έχει αδελφή. Γι’ αυτό ζητάει να βρει αγάπη από σένα, αγάπη πραγματική. Εσύ πρέπει να αντικαταστήσεις όλα τα αγαπημένα πρόσωπα του ορφανού.

~Εκείνον που μας πληγώνει και μας κάνει να πονάμε οφείλουμε να τον αγαπάμε διπλά.

-Όπως εξυπηρετείς τον πρώτο, έτσι πρέπει να βοηθάς τον δεύτερο, τον τρίτο και τον τελευταίο.

~Δεν είναι τα φτερά που μπορούν να υψώσουν τον άνθρωπο πάνω από τη γη, η καθαρότητα και η απλότητα της καρδιάς. Πρέπει να είσαι απλός στις πράξεις σου και καθαρός στη σκέψη και στα αισθήματά σου. Με την καθαρή καρδιά θα αναζητάς το Θεό, με την απλότητα θα τον βρίσκεις και θα τον χαίρεσαι. Η καθαρή καρδιά περνάει εύκολα τις πύλες του ουρανού.

-Η αυταπάρνηση πρέπει να καλλιεργείται με διάκριση, διότι διαφορετικά φτάνουμε στην αυτοκτονία.

~Στο πέλαγος της ζωής βρισκόμαστε, πότε θα έχουμε φουρτούνα και πότε γαλήνη. Η χάρη του Θεού δε μας αφήνει. Διαφορετικά θα είχαμε καταποντιστεί εάν δε μας συγκρατούσε.

-Οι άγιοι πάντοτε σκέφτονταν την άλλη ζωή. Είναι χάρισμα η μνήμη του θανάτου. Ο Θεός μας προφυλάσσει από τον πειρασμό. Δεν αφήνει να πειρασθούμε άνω των δυνάμεών μας. Όλα τα επιτρέπει για το καλό μας.

~Όταν αυξηθεί η πνευματικότητα, θα καταπολεμηθεί και η υπνηλία.

-Η προσευχή είναι χάρη. Την δίνει ο Θεός, όταν υπάρχει ζήλος και ταπείνωση.

Πολέμησε γενναία τον μισόκαλο που σε φθονεί, υπόμενε ότι και αν σου συμβαίνει με καρτερία με υπομονή και πίστη. Μην αφήνεις να σε τυραννάει ο εχθρός της ψυχής σου, εμφανίζεται με ένδυμα προβάτου θέλει δήθεν το συμφέρον της ψυχής σου.

~Έχε εμπιστοσύνη στον Κύριο για όλα και αυτός θα σε διαθρέψει σε ώρα λιμού.

-Με ένα καλό λόγο για τον πλησίον σου, υπερασπίζοντάς τον αγοράζεις τον Παράδεισο.

~Η μετάνοια πρέπει να γίνεται όχι για τον φόβο της τιμωρίας αλλά διότι αμαρτήσαμε προς το Θεό.

-Γλύκανε τη σκέψη σου με λογισμούς παραμυθίας και ελπίδας, τα λόγια σου πύρωσέ τα με τη θέρμη της αγάπης στον Νυμφίο σου θυμήσου τα δικά σου παθήματα τα οποία υπέστη για σένα για να μείνεις σταθερή, αφοσιωμένη και ταπεινή.

~Παράδωσε τον εαυτό σου ολόκληρο στην προστασία και σκέπη της Παναγίας.

-Την φιλοξενία παιδί μου να την αγαπάς γιατί αυτή είναι που ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου. Με αυτή φιλοξενείς κι’ Αγγέλους «Ξένους ξένιζε ίνα μη τω Θεώ ξένη γένη».

~Μην τρέχετε στα ψαλτήρια και στους ύμνους, πολύ με λυπεί αυτό το πράγμα. Πιο σιγά ψάλλετε για να συμμετέχει ο νους και η καρδιά σας σε ό’τι λέτε. Εγώ θα ήθελα να κλαίτε όταν ψάλλετε, αλλά αυτό για σας… Να δω πότε θα μάθετε να κλαίτε. Οι παλιοί Μοναχοί κρατούσαν πάντοτε μαντήλια στις ακολουθίες.

-Οι Άγιοι Πατέρες υπετάσσοντο με απλότητα σαν μικρά παιδιά ό’τι τους έστελνε ο Θεός, «Έτσι το θέλεις, ας γίνει το θέλημά σου».

~Η φιλοξενία…. η μεγαλύτερη των αρετών. Επισύρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Στο πρόσωπο κάθε ξένου, παιδί μου, βλέπω τον ίδιο το Χριστό.

-Η θλίψη είναι ευάρεστη στο Θεό εφ’ όσον δε μας αφαιρεί το θάρρος ν’ αγωνιζόμαστε.

~Είναι απαραίτητο και συμφέρον να γίνεται κατά περιόδους μια γενική αυτοεξομολόγηση (μνήμη όλων των προτέρων αμαρτημάτων). Το έκαναν και οι Άγιοι.

-Χρειάζεται καλλιέργεια για να έχουμε την αγάπη προς όλους με το μέτρο που θέλει ο Χριστός.

~Όλα τα ζητήματά σου να τ’ αφήσεις στα χέρια του Θεού. Ό’τι θέλεις να το ζητάς σαν το παιδί από τον πατέρα του.

-Η ευχή είναι δωρεά του Θεού. Να ζητάς πάντα με ελπίδα.

~Δε θα μας σώσουν, αδελφή μου τα έργα μας, αλλά το άπειρο έλεος του Θεού. —  -Απόκτησε θάρρος και υπομονή στον αγώνα σου.

~Σε φθονεί ο Σατανάς παιδί μου, γιατί άφησες τον κόσμο με τις κοσμικές τιμές και δόξες και ήρθες εδώ με τη θέλησή σου, στο στάδιο που θα μας υποτιμήσουν, θα μας περιφρονήσουν πολλοί….

Αποφθεύγματα των τελευταίων ημερών της ζωής του

-Στα μικρά παιδιά να δίνετε μεγάλη πρόνοια.

~Στην άλλη ζωή, εάν έχω παρρησία θα παρακαλέσω το Χριστό να σε βάλει στο καλύτερο περιβόλι και θα βλέπεις το Χριστό νύχτα μέρα.

-Είναι ασέβεια να φάω, εγώ ετοιμάζομαι να παρουσιαστώ στον Κύριο (Όταν του προσφέρθηκε φαγητό).

~Να έχετε αγάπη μεταξύ σας και οι αδελφοί να προσέχετε τις καλόγριες. Εάν συμβαίνουν και λάθη να τα συγχωρείτε. Πάντα με υπομονή και αγάπη να τα παραβλέπετε.Να λύνετε τα ζητήματα με τρόπο ειρηνικό και όχι απρόσεχτα.

-Έχω μία στενοχώρια να είναι άραγε που θα σας αποχωριστώ; Μη κλαίτε, προσωρινός θα είναι ο χωρισμός. Τοπικός, όχι προσωπικός.

~Απ’ εκεί που θα είμαι θα προσεύχομαι και θα σας προστατεύω.

Σας αγάπησα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου.

Από το βιβλίο «Ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής. Μια σύγχρονη μορφή της Πάτμου», έκδοση Επτάλοφος.