ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

 Ἡ ἁγία καί μεγάλη τεσσαρακοστή εἶναι μία εὐλογημένη περίοδος, πού προσφέρεται ἀπό τήν μητέρα Ἐκκλησία στά παιδιά της ὡς μία μεγάλη τράπεζα γεμάτη μέ πλούσια σέ ποικιλία καί ποσότητα ἐδέσματα. Μέ τά διαγγέλματά της, κατά τίς πρό τῆς εἰσόδου αὐτῆς Κυριακές, καλεῖ πάντας νά προσέλθουν. Ἡ εἴσοδος εἶναι ἐλεύθερη, θέσεις ὑπάρχουν γιά ὅλους, πνευματική τροφή παρέχεται ἄφθονη˙ ἡ ἀκρόαση ψαλμῳδιῶν καί ἀναγνωσμάτων πού τέρπουν τήν ψυχή, καί ἡ νηστεία πού τήν ὠφελεῖ. Ἡ τέρψις δίδει στήν ψυχήν ἔμπνευση θείας θεωρίας, καί ἡ ὠφέλεια ἐπιστηρίζει τήν ἀσφάλειαν αὐτῆς στήν ὁδόν της πρός τά ἄνω. Διότι ἡ τέρψις ἡ προερχομένη ἐκ τῶν τροπαρίων, ἀπόσταγμα καί καταστάλαγμα ψυχῆς ἁγίων, ἀναπτερώνει τήν ἀγάπη στό εἶναι κάθε μίας ψυχῆς ἐπιθυμούσης καί ἐπιποθούσης τόν Κύριον τῆς δόξης. Εἶναι σημαντικό νά σημειώσουμε ὅτι τά ἴδια τά τροπάρια, ὡς ἔκχυση ψυχῆς, ἐκζητοῦν τόν Θεό ἤ παραπέμπουν ἐλπιδοφόρα στό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση.

 

Ἐπισκόπου Λήδρας Ἐπιφανίου, ἡγουμένου Ἱ. Μ. Μαχαιρᾶ

«Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει», γι᾽ αὐτὸ καί ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο προτρέπει: «Ὅταν δέ νηστεύητε, μή γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γάρ τά πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τόν μισθόν αὐτῶν. Σύ δέ νηστεύων ἄλειψαί σου τήν κεφαλήν καί τό πρόσωπόν σου νίψαι…», διότι ἡ Ἀγάπη σου ἐκπλήρωσε πᾶσαν δικαιοσύνην γιά σένα, γιά τόν καθένα προσωπικά. Καί ναί μέν στενοχωρούμαστε διά τό Πάθος, ὅμως ἐν ταυτῷ χαιρόμαστε διά τήν Ἀγάπην  μας, καί τόν ἡμᾶς ἀγαπῶντα, τόν Κύριον τῆς δόξης. Σ᾽ αὐτό ἔγκειται ἡ χαρμολύπη ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ.

Ἡ δέ ὠφέλεια ἡ προερχομένη ἐκ τῆς νηστείας ἐπικεντρώνεται στήν ταπείνωση, καθώς λέγει ὁ προφητάναξ Δαυῒδ στό ψαλτήρι, «ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τήν ψυχήν μου». Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ βάση, συνάμα δέ καί ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς ἀγάπης, τῆς ἀγάπης ἐκείνης πού εἶναι ὁ Θεός καί παραμένει ἀσάλευτη στούς αἰῶνες, τούς δέ κατόχους αὐτῆς ἀναδεικνύει μεγίστους φωστῆρες τῆς οἰκουμένης.

Φυσικά, χρειάζεται καί μία προσοχή, καθώς μᾶς παραγγέλλει ὁ ψαλμῳδός, «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ…», ὥστε νά νηστεύσουμε νηστείαν πνευματική, ὄχι μόνο τήν ἀποχὴ τῶν βρωμάτων, ἀλλά μαζί μ᾽ αὐτά καί τήν ἀποχή τῶν κακῶν, τῶν πονηριῶν, τῶν παθῶν καί παντός ἄλλου τό ὁποῖο κωλύει τήν ψυχή νά ἀνέλθει πρός τόν Θεόν καί τόν Θεόν νά κατέλθει πρός αὐτήν.

Ὡς ἐκ τούτου, προσερχόμαστε φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καί ἀγαλλομένῳ ποδί, ἔνθερμοι καί ἀπτόητοι, ὡς λέοντες, πῦρ πνέοντες, κατερχόμενοι στό στάδιο πού μᾶς ἀνοίγεται, ὥστε ἀγωνισάμενοι καλῶς, νά ἀξιωθοῦμε ἐν τῇ καρδίᾳ ἡμῶν νά βιώσωμεν τήν παρουσίαν τοῦ Κυρίου τῆς δόξης καί τήν ἐνοίκηση σ᾽ αὐτήν μετά τοῦ Πατρός καί τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

https://www.dogma.gr/dialogos/i-agia-kai-megali-tessarakosti/116231/

   

O Άγιος Παναγής Μπασιάς και οι τρεις κλεμμένες γόπες

  Κάποτε ο Άγιος Παναγής Μπασιάς (7 Ιουνίου η μνήμη του) από το Αργοστόλι, πήγαινε στην αγορά και συνάντησε έναν γνωστό του, ο οποίος έρχονταν με μια σακούλα ψάρια από την αγορά.

– Ψώνισες, του λέει, ε;

– Ναι πάτερ μου, ναι… ευλόγησον!

– Ευλογημένος να ‘σαι. Είχε φρέσκα ψάρια;

– Ναι είχε και πήρα μαρίδα.

Του άνοιξε τη σακούλα ο Άγιος για να δει τις μαρίδες. Από πάνω όμως ήταν και 3 γόπες. Παίρνει τις 3 γόπες ο Άγιος και τις πετάει στη θάλασσα. Και του λέει:

– Ε, αυτές άστες να πάνε, μια και δεν τις πλήρωσες…

Αγόρασε τις μαρίδες και έδωσε τα χρήματα στον ψαρά. Ο ψαράς πάει να δώσει τα ρέστα, βουτάει αυτός 3 γόπες πάνω από τον πάγκο, τις πετάει μέσα και κλείνει τη σακούλα.

Πόσες και πόσοι δεν έχουν κλέψει από τους μανάβηδες;

– Από που έβαλες κ. Βασιλική;

– Από εδώ έβαλα ντομάτες που έχουν 10 δραχμές.

Έβαλε όμως και 2-3 ντομάτες των 12 δραχμών. Το ίδιο και στα ψάρια, το ίδιο και στα φρούτα… Ποιός το ομολόγησε αυτό και το εξομολογήθηκε; Δεν είναι κλοπή αυτή; Ένα κουτί σπίρτα να κλέψεις, μια καραμέλα να κλέψεις, σε έβαλε ο Σατανάς στο χέρι… Δεν είναι ανάγκη να κλέψεις ένα καράβι για να σε βάλει ο Σατανάς στο χέρι.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)

 

Πνευματικές νουθεσίες αγ. Επιφανίου Κύπρου

Περί χριστιανικής πολιτείας και διαγωγής

  «Όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού» αυτά πρέπει να φυλάττουν με τη βοήθεια του Θεού: την ησυχία, την άσκηση.

Πρόσεχε από την πολυλογία γιατί από την πολυλογία δεν θα αποφύγεις την αμαρτία.

Εάν σου δόθηκε λόγος, απάντησε με σύνεση στον πλησίον, διαφορετικά κλείσε καλύτερα το στόμα σου.

Μην κακολογείς τον αδελφό σου, ούτε να ανέχεσαι όσους κακολογούν για να μην κατακριθείς, άλλα εάν μπορείς επίπληξέ τους.

Αυτά που μισείς μην τα κάνεις σε άλλον, και εκείνο που θέλεις να σου κάνει ο πλησίον, αυτό να κάνεις και εσύ.

Σταμάτησε να γελάς με αναίδεια και σε ακατάλληλο καιρό.

Φρόντισε να μην στενοχωρήσεις ποτέ κάποιον.

Μην ανταποδώσεις το κακό με κακό αλλά να το νικάς με το αγαθό.

Να είσαι έτοιμος να κάνεις κάθε τί που είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού.

Όσο μπορείς φρόντισε να μην κάνεις κάτι από ανθρωπαρέσκεια, για να μη ζημιωθείς, αλλά για κάθε πράξη σου να σκέφτεσαι ότι σε βλέπει ο Θεός και δεν θα αμαρτήσεις ποτέ.

Μην υπερβάλλεις σε οτιδήποτε, αλλά κράτησε την ισορροπία.

Με ευσέβεια να διακρίνεις σε κάθε τί, αν οι λογισμοί σου είναι σύμφωνοι με το θέλημα του Θεού, εάν όμως δεν μπορείς, ρώτησε αυτόν που έχει διάκριση να το κάνει αμέσως.

Εάν σε προσβάλει λογισμός αισχρός ή λογισμός απιστίας αμέσως σκέψου την μέλλουσα κρίση και τότε αυτός απομακρύνεται από σένα.

Να μην επιθυμείς ύπνο χωρίς μέτρο.

Να είσαι άγρυπνος και προσεχτικός στον εαυτόν σου και στα διακονήματά σου.

Απομάκρυνε τον νου σου από ανωφελείς λογισμούς και να προσεύχεσαι αδιαλείπτως στον Θεό ευχαριστώντας τον γιατί σε απάλλαξε από τη δουλεία του διαβόλου και σε αξίωσε να πραγματοποιείς αγγελική εργασία.

Μην περιφρονήσεις ποτέ τον αδελφό σου, ούτε μέσα σου, άλλα να θεωρείς τον εαυτόν σου τελευταίον από όλους.

Μην ασχολείσαι με ό,τι δεν σου είναι αναγκαίο.

Όταν σου συμβαίνουν διάφορες θλίψεις να υπομένεις ευχαρίστως σκεπτόμενος την μέλλουσα ανταπόδοση.

Το «ναι» σου να είναι ναι και το «όχι» σου να είναι όχι και να μην ορκίζεσαι ποτέ. «Να αγωνίζεσαι για την αλήθεια μέχρι θανάτου».

Μείνε σταθερός στην ορθόδοξη πίστη της Αγίας Τριάδος με αγαθή ελπίδα.

Όταν τα κάνεις όλα αυτά, πρόσεξε μην υπερηφανευθείς, αλλά να πεις ότι είσαι ανάξιος δούλος γιατί έκανες αυτό που όφειλες.

Η ταπείνωση νίκησε την υπερηφάνεια, η πραότητα την αλαζονεία, η επιείκεια τον εχθρό. Η ησυχία τα ίδια κάνει.

Η αγάπη νίκησε το μίσος, η φτώχεια τον πλούτο, επειδή όσοι θέλουν να γίνουν πλούσιοι πέφτουν στην παγίδα του διαβόλου και σε πικρό θάνατο.

Η φιλοξενία νίκησε το σκληρόκαρδο λογισμό. Οι παρηγορητικοί λόγοι νίκησαν το θυμό. Το κλάμα νίκησε το γέλιο, γιατί όπως έχει γραφτεί είναι μακάριοι όσοι πενθούν γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν.

Η νηστεία νίκησε το λογισμό που εξουσιάζει την κοιλιά, γιατί αυτή δόθηκε από την αρχή της δημιουργίας.

Η αγρυπνία νίκησε αυτόν που αγαπά τον ύπνο. Αυτός που αγρυπνεί αγωνίζεται στην προσευχή.

Η προσευχή νίκησε την οκνηρία. Η προσευχή και η νηστεία γλιτώνει από τον πνευματικό θάνατο.

Η ελεημοσύνη είναι ανώτερη και από τα δύο, γιατί είναι μακάριοι οι ελεήμονες, επειδή αυτοί θα ελεηθούν από τον Θεό κατά την ημέρα της κρίσεως.

Ο θυμώδης δημιουργεί ταραχή ενώ ο επιεικής σταματά και αυτήν που έρχεται. «Μακάριοι είναι όσοι φέρονται με πραότητα στους άλλους γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη της επαγγελίας».

Όποιος στη γη είναι φτωχός για τον Χριστό θα είναι πλούσιος στους ουρανούς.

Αυτός που πεινά και διψά για την επικράτηση του θελήματος του Κυρίου θα χορτάσει στους ουρανούς.

Αυτός που στη γη θλίβεται, χλευάζεται και διώκεται για το θείο θέλημα, στους ουρανούς θα χαίρεται μαζί με τους μάρτυρες.

https://www.pemptousia.gr/2014/08/pnevmatikes-nouthesies-ag-epifaniou-k/